Μετά από 26 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, ό,τι και να πει κανείς, ένα στέρεο συμπέρασμα βγαίνει για κάθε ομάδα. Πόσο ζυγίζει, να το πούμε χοντρά και τσουβαλάτα, στην πλάστιγγα. Αυτή είναι η πρώτη κουβέντα εν όψει των play-off, που αρχίζουν από σήμερα Κυριακή.
Ο καθένας, βέβαια, λέει τα δικά του. Ότι ο Παναθηναϊκός π.χ. ή η ΑΕΚ μπορούν να κάνουν αυτό που… δεν κατάφεραν στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Γίνεται; Όλα γίνονται με τη σκέψη. Διαφορετικά δεν θα έπαιζαν οι λατρεμένες λέξεις Ελπίδα, Αισιοδοξία, Πίστη, Όνειρο, Όραμα κ.α. παρόμοιες.
Το καλό, βέβαια, είναι η κάθε ομάδα να βγαίνει από τα αποδυτήρια με ένα στόχο. Να κερδίσει. Αυτό θέλει ο υγιής θεατής του παιχνιδιού. Που δεν συγχωρεί καμιά άλλη… σκοπιμότητα, όσο φανατικός οπαδός είναι. Αυτό ακριβώς που έκανε ο Ολυμπιακός την περασμένη Πέμπτη κόντρα στην Άρσεναλ. Έπαιζε για να κερδίσει. Και το έκανε, όπως είδαμε, διότι όχι μόνο ήθελε τη νίκη, αλλά και γιατί μπορούσε!
Με καλείς, κυρία εταιρεία, αξιότιμη ΠΑΕ, να σε παρακολουθήσω στο γήπεδο και βγαίνεις να παίξεις άμυνα; Κάνε μας τη χάρη. Σε θέλω από το πρώτο λεπτό μέχρι τη λήξη να πασχίζεις να κερδίσεις. Είναι σα να πας σε εστιατόριο και σερβίρουν άνοστο πιάτο. Στο θέατρο και οι ηθοποιοί βαριούνται να παίξουν.
Ναι, αλλά ρωτάς αν στα play-off η εταιρεία είναι σε θέση να παρουσιάσει ανταγωνιστική ομάδα; Τον είδαμε π.χ. τον ΠΑΟΚ, αυτή ήταν η γενική του αγωνιστική εικόνα στα 26 ματς. Παράλογο είναι να περιμένει κανείς έναν… άλλον Παναθηναϊκό, μια… διαφορετική ΑΕΚ.
Διαβαστε ακομα: