Δεν κέρδισε ο Παναθηναϊκός στην έδρα του την Λαμία. Καμία έκπληξη! Σ’ αυτά τα ματς με σχεδόν ισοδύναμους αντιπάλους η απόσταση της ισοπαλίας από τη νίκη είναι σχεδόν ασήμαντη. Και η ήττα από την ισοπαλία. Αρκεί μια, μονάχα μια φάση να ορίσει το τελικό αποτέλεσμα. Τόσο δύσκολο να το κατανοήσουν;
Ναι, αλλά ο Παναθηναϊκός προερχόταν από πέντε σερί νίκες και να μην καταφέρει να πάρει τη Λαμία; Την οποία, να προσθέσω εγώ στην αντιποδοσφαιρική ανάλυση αποπροσανατολισμού, είχε κερδίσει 2-0 εκτός έδρας. Δεν ισχύουν αυτά. Συμβαίνουν αυτά και δεν λένε τίποτα. Ο Παναθηναϊκός κάνει γκέλα 0-0 με τον Βόλο και στο ματς του β’ γύρου κερδίζει 2-0 εκτός. Χάνει 1-0 στον α΄ γύρο από τον Άρη και τον κερδίζει με το ίδιο σκορ στη Θεσσαλονίκη.
Τέτοια… περίεργα αποτελέσματα, που μόνο περίεργα δεν είναι, όσα θες. Ο ΠΑΣ Γιάννινα κερδίζει καθαρά 2-0 στην Αθήνα την ΑΕΚ και την επόμενη κιόλας αγωνιστική, χθες, χάνει εντός από τον Ατρόμητο.
Να επανέλθουμε στον Παναθηναϊκό, για τον οποίον έπεσε… συλλογισμός βαθύς μετά το 0-0 με την Λαμία. Επόμενο. Επειδή είχαν προηγηθεί τα… χαριτωμένα συμπεράσματα ότι η ομάδα μπήκε στο σωστό δρόμο, ότι με Μπόλονι άλλαξε σελίδα. Και έχει δυναμική ανόδου στη βαθμολογία. Και να έχουν σχέση με την πραγματικότητα όλα αυτά δεν είναι… απαγορευτική η αποτυχία, αν πράγματι είναι αποτυχία ένα ”Χ” τόσο κοντινό στη νίκη.
Τελικά. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι Ολυμπιακός, ο οποίος παρουσιάζει μια ολοφάνερη αγωνιστική υπεροπλία, για να απαιτούν απ’ αυτόν μόνο νίκες. Δεν είναι ακόμα η ομάδα εκείνη που διεκδικεί σταθερά το πρωτάθλημα, όπως ο ”αιώνιος” αντίπαλος.
Διαβαστε ακομα: