Χαρακτηρίζω γελοίο το φαινόμενο. Άνευ δικαιολογίας. Και επιμένω ότι είναι τουλάχιστον ασόβαρο να ενθουσιάζεται κανείς επειδή η ομάδα του έκανε μεταγραφή, πριν ακόμα ο παίκτης φορέσει τη νέα του φανέλα. Στην πραγματικότητα η ξεφτύλα δεν είναι όλη του οπαδού, αλλά των πρωτοσέλιδων. Η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών κρατάει τα μπόσικα, δεν είναι του α χα χούχα και του τραλαλά.
Κώστας Μητρογλου στον Άρη. Με ποια λογική είναι επιτυχία η απόκτηση του, όταν ο παίκτης δεν πρόλαβε να μπει στα αποδυτήρια, να πατήσει στο χορτάρι; Ούτε είναι αποτυχημένη μεταγραφή, για τον ίδιον λόγο. Επειδή τον παικταρά δεν τον είδαμε ακόμα στην ομαδάρα.
Ο επίσης πρώην του Ολυμπιακού Νιγηριανός Ιντέγε δεν έκανε κάτι τη μια μόνο σαιζόν που έπαιξε στον Άρη. Χρησιμοποιήθηκε μόλις σε 22 παιχνίδια και έβαλε μόνο 8 γκολ. Δεν έδωσε τίποτα το παραπάνω στον Άρη. Από τον Ιντέγε ή τον επίσης 33χρονο Μήτρογλου περιμένεις τουλάχιστον τα διπλάσια από τα 8 τεμάχια. Αν δεν κάνει το γκολ ο φορ κρούσης, ο μπροστά-μπροστά, ποιος θα σκοράρει;
Στη μισή Ευρώπη έχει παίξει ο Μήτρογλου. Έμπειρος, με τα συν και μείον του. Σε καμιά από τις εννέα ομάδες που έπαιξε δεν ήταν ο ίδιος. Άσε, λοιπόν, πρώτα να τον δεις στον Άρη και μετά σπατουλάρεις.
Διαβαστε ακομα: