Το σκορ είναι 1-0 από το άλφα ημιχρόνιο και στο βήτα η ΑΕΚ ανεβάζει στροφές και φτάνει στην ευκαιρία του αγώνα. Δεν γίνεται το 1-1 αλλά στο αμέσως κιόλας λεπτό το 2-0. Τι ατυχία για την ΑΕΚ! Όποιος διαβάζει το παιχνίδι μ’ αυτό τον αντιποδοσφαιρικό και σίγουρα καφενειακό τρόπο είναι εκτός πραγματικότητας. Κατ’ αρχήν η καλύτερη, η βελτιωμένη ΑΕΚ δεν ήταν… καλύτερη. Δεν λέει τίποτα μια ομάδα να κρατάει τη μπάλα χωρίς να είναι επικίνδυνη. Χωρίς να αισθάνεται την πίεση της ο αντίπαλος. Χωρίς, τέλος, να είναι σε θέση να αιφνιδιάζει και να φτιάχνει ευκαιρίες.

Η χειρώτερη ομάδα του πρωταθλήματος, αυτή που θα φάει πέντε γκολ, αυτή που θα παίξει μόνο για να μη δεχθεί περισσότερα τεμάχια, μια ευκαιρία θα τη βρει στα εκατό λεπτά αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη.

Η πραγματικότητα, λοιπόν, δεν φωτογραφίζεται στην… άτυχη στιγμή της ΑΕΚ, όταν δεν ισοφάρισε 1-1, αλλά στη διαφορά που σήμερα υπάρχει ανάμεσα στις δυο ομάδες. Και για όσους βλέπουν η διαφορά φαινόταν και έκανε μπαμ ακόμα και στις στιγμές που η ΑΕΚ ήταν… ”καλύτερη”. Και τότε ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος, με την έννοια ότι δεν φοβήθηκε καν το ματς.