Υποχρέωση έχει η ΑΕΚ να κερδίσει απόψε μια ομαδίτσα από την Ουκρανία, με το όνομα Ζορία, Ζόρια, Ζοριά, ποιος ασχολείται πως διάολο την λένε. Σάμπως θα τη ξανακούσουμε στο μέλλον; Ευρωπαϊκό το ματς, αλλά χέστηκε η Φατμέ στο γενί τζαμί. Δεκάδες, ναι, δεκάδες είναι ομάδες που έκαναν μια και μόνη εμφάνιση σε κύπελλο Ευρώπης και χωρίς κανένα μαγικό εξαφανίστηκαν. Χάθηκαν δια παντός.
Η ΑΕΚ, όμως, σύμφωνα με τις… δημοσιογραφικές επιταγές έχει την υποχρέωση να κερδίσει. Η αντίπαλος δεν έχει τέτοια υποχρέωση, να κερδίσει. Μήπως έχει την υποχρέωση να χάσει; Περί αυτού δεν αναφέρθηκε κάτι σχετικό από τους λειτουργούς του τύπου.
Συμβαίνει στον καιρό μας πλέον. Δημοσιογράφοι και… αρθρογράφοι, κανονικοί και επαγγελματίες, φόρα παρτίδα μιλάνε σε ραδιόφωνα και γράφουν σε φυλλάδες σαν κανονικοί οπαδοί. Κατ’ ευθείαν λες και προέρχονται από την ευγενή κοινότητα των χούλιγκαν.
Αυτό το παρακμιακό φαινόμενο ήταν άγνωστο μέχρι την εποχή που έσκασε μύτη ο περιοδικατζής Πέτρος Κωστόπουλος. Εκδότης πετυχημένος και πρωτοποριακός συστηματικά στα κείμενα του μας είχε ζαλίσει τον έρωτα για τη λατρεία του με τον Ολυμπιακό. Καπάκι κολλάνε στο ίδιο κόλπο η Μαλβίνα Κάραλη και ο Θέμος Αναστασιάδης, μακαρίτες και οι δυο, και το έργο γίνεται μόδα. Και οι τρεις τους αντιμετώπιζαν ως Life style την ομάδα της εργατιάς, της ψαραγοράς και της μαγκιάς.
Κατά 99% οι αθλητικοί συντάκτες ήταν οπαδοί σε βαθμό νοσηρότητας. Ουδείς, όμως, διανοήθηκε να εκτεθεί. Ούτε ένας. Ο Κωστόπουλος πρώτα από το περιοδικό Κλικ, και το πολύ in, το έσπασε. Και ήρθε το πράμα σήμερα ένας μετά τον άλλον δημοσιογράφοι, με την ανοχή της Ένωσης Συντακτών, να… υπερηφανεύονται για την οπαδική τους καταγωγή. Φρικτό. Νομιμοποιήθηκε η απουσία αντικειμενικότητας. Λειτούργημα είναι και η ένταξη στα οικονομικά συμφέροντα αυτής ή της άλλης ανώνυμης ποδοσφαιρικής εταιρείας (ΠΑΕ).
Διαβαστε ακομα: