Έχασε ο Παναθηναϊκός εν Αθήναις από τον Άρη. Γιατί, όμως, να παρασυζητηθεί αυτό το αποτέλεσμα και να μας τα ζαλίσουν οι γραφιάδες της πράσινης ομάδας; Η νίκη του Άρεως ή η ήττα του Παναθηναϊκού δεν είναι έκπληξη. Δεν κατάλαβα. Δεν είναι καλύτερος ο Παναθηναϊκός από τον Άρη. Και από αρκετές άλλες ομάδες του πρωταθλήματος.
Τα βάζουμε κάτω. Λογικά και ποδοσφαιρικά. Μη ξεχνάμε ότι η ομάδα είναι εκτός τόξου πρωταθλητισμού. Βασικό αυτό που θα βοηθήσει την κουβέντα μας. Μεγάλο, τεράστιο όνομα το Παναθηναϊκός, αυτό δεν συζητείται, αλλά για τους πολύ γνωστούς λόγους η ΠΑΕ έμεινε πίσω. Κλάταρε. Βγήκε εκτός της ιστορικής της πορείας. Μακριά από το πεπρωμένο της. Και απειλείται σοβαρά να απωλέσει το DNA της.
Το άλλο βασικό. Ο μεγαλομέτοχος αποφάσισε η ομάδα να κάνει μια… νέα αρχή. Να διώξει τον προπονητή, με τον οποίο είχε μπει το πράμα σε ένα δρόμο, αυτό το δρόμο που μπήκε, και έφερε νέο διευθυντή. Και νέο προπονητή (φώτο). Και νέους παίκτες. Ε, είναι μάλλον παράλογο να περιμένει κανείς στο τρέχον πρωτάθλημα περισσότερα απ’ όσα έδωσε η ομάδα με τον Δώνη στον πάγκο.
Ρατσισμός είναι να αντιμετωπίζεται ο Παναθηναϊκός ως αγωνιστικά ανώτερος σε σύγκριση με άλλες ισοδύναμες, σίγουρα όχι κατώτερες ομάδες του πρωταθλήματος, με το επιχείρημα ”Εμείς είμαστε Παναθηναϊκός”. Λάθος. Ήταν Παναθηναϊκός, δεν είναι σήμερα μια ΠΑΕ που πέρασε μνημονιακή κάτασταση, με συνέπεια να αποκλειστεί από την Ευρώπη για οικονομική αναξιοπιστία. Και 6-7 χρόνια να παραμένει σταθερά σε προβληματική κατάσταση, σε επίπεδο αγωνιστικό. Και από την άλλη, να συνεχίζει τις απανωτές ξεφωνημένες γκέλες σε επιλογές προπονητών και ποδοσφαιριστών. Έτσι δεν βγαίνει η ομάδα από το λούκι.
Διαβαστε ακομα: