Δεν είδαμε καλό ποδόσφαιρο. Και πως ήταν δυνατό να παιχθεί μπάλα της προκοπής, όταν ένα είναι το κυρίαρχο ερώτημα στην κρίσιμη αναμέτρηση Γουλβς- Ολυμπιακού. Ποια από τις δυο ομάδες ήταν η χειρότερη; Εύκολη η απάντηση. Η αγγλική ομάδα και με διαφορά – όχι στήθους- ήταν χειρότερη.
Το ιδανικό σ΄ ένα ματς είναι να μας προβληματίζει ποια η καλύτερη από τις δυο αντιπάλους. Από την άλλη καμιά έκπληξη που χθες έγιναν φάσεις, που χάθηκαν γκολ σε αγώνα με δυο αντιπάλους προβληματικούς. Αυτό συνέβη ακριβώς γιατί τόσο η Γουλβς, όσο και ο Ολυμπιακός έδιναν εικόνα φιλικού αγώνα. Μάλλον έπαιζαν διπλό προπόνησης, μάλιστα χωρίς την πίεση, χωρίς την παρουσία στον πάγκο των προπονητών τους.
Σε καμιά περίπτωση το παιχνίδι δεν έμοιαζε ευρωπαϊκό. Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχουμε παρακολουθήσει πιο ποιοτικά ματσάκια. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε αλλήθωρα. Ζαλισμένα. Θολωμένα. Ήταν επόμενο να δείχνει μπόι η Γουλβς, η οποία πολύ γρήγορα κατέδειξε τις αδυναμίες της κι έβαλε χοντρά στο παιχνίδι τον Ολυμπιακό.
Λάθος ότι το 1-0 των γηπεδούχων με πέναλτυ, που προήλθε στο 8 κιόλας από ομαδική γκέλα της άμυνας του Ολυμπιακού, όχι μόνο με την ευθύνη του τερματοφύλακα, είχε συνέπεια να χάσουν το ρυθμό τους οι φιλοξενούμενοι. Από τα αποδυτήρια ο Ολυμπιακός δεν είχε ρυθμό, πιο σωστά ήταν τρακαρισμένος.
Τυχερός ο Ολυμπιακός διότι έπεσε στην πιο κακή Γουλβς. Και ανίκανος να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες του για γκολ, διότι η αντίπαλος του ουσιαστικά περίμενε μοιρολατρικά να τελειώσει το μαρτύριο με το ρευστό 1-0. Μαρτύριο, γιατί δεν πρέπει να είμαστε αυστηροί με τους ποδοσφαιριστές και των δυο ομάδων. Φέτος τους έχει βγει ο πάτος με τον κωλοκορονοϊό.
Διαβάστε ακόμα: