Η αποθέωση του απρόβλεπτου. Επιβεβαιώθηκε μια φορά ακόμα στη ρεβάνς κυπέλλου Άρης-ΑΕΚ. Αυτή η μοναδικότητα της μαγείας στο ποδόσφαιρο. Ο θρίαμβος του Άγνωστου. Να πραγματοποιηθεί το αναπάντεχο, το άγνωστο μέχρι ένα δευτερόλεπτο πριν. Και άσε τους ασεβείς και αστοιχείωτους να μιλάνε για πρόκριση της μιας ομάδας. Δεν κατάλαβα. Γιατί, δηλαδή, στέκονται είτε στην πρόκριση της ΑΕΚ, είτε στον αποκλεισμό του Άρεως; Να σου εγώ το γιατί. Επειδή επικοινωνούν με άτομα που έχουν ανάγκη να πανηγυρίσουν, κι άλλους που τους κάνουν τη χάρη να τους παρηγορήσουν.
Εγώ είμαι από το μυθικό χωριό της μπάλας δεν είδα καμιά πρόκριση της μιας ομάδας, ούτε αποκλεισμό της άλλης. Εγώ ο χωριάτης είδα και βίωσα το απρόβλεπτο. Αυτό που ουδείς είναι σε θέση να μαντέψει. Ο άγνωστος και χωρίς μπέσα θεός της μπάλας αποφασίζει μόλις δευτερόλεπτα πριν τη λήξη των καθυστερήσεων η μια ομάδα να σκοράρει και στέλνει την παρτίδα στην παράταση. Αυτό είδα.
Και άσε τους μαλάκες να λένε τη μαλακία τους, πιο σωστά να ασελγούν στην αγιότητα του ποδοσφαίρου. Ότι δίκαια προκρίθηκε η ΑΕΚ, ότι άδικα αποκλείστηκε ο Άρης. Δεν υπάρχει αυτό. Στο ποδοσφαιρικό παιχνίδι είναι ύβρις να θαρρείς πως έχει θέση η… δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει αυτό.
Σκάει κορονοϊός. Χολέρα. Σεισμός. Πόλεμος. Έκρηξη ηφαιστείου. Φωτιά καταστροφική. Ξέχνα τον Θεό. Δεν ασχολείται μαζί σου. Εσύ ασχολείσαι μαζί του, μιλάς για τιμωρία, για θεία δίκη. Είσαι εκτός θέματος. Εκτός παράστασης.
Διαβάστε ακόμα: