Παράπονα δικαιολογημένα και για τους ξένους διαιτητές, οι οποίοι πέφτουν σε λάθη χοντρά και διαμορφώνουν αποτελέσματα. Μην την φτηνήνουμε την κουβέντα, ότι οι γκέλες έχουν σκοπιμότητα, ότι μόνο μια ομάδα ευνοείται κλπ. Η ουσία είναι ότι δεν θεραπεύτηκε η μόνιμη επιδημία, αυτή η πανούκλα της διαιτησίας και με τα αλλοδαπά κοράκια, και με τη χρήση του ηλεκτρονικού ρέφερυ, του VAR.
Της πλάκας είναι αυτά που λέει η κυβέρνηση, η σημερινή και η προηγούμενη. Τα μνημόνια με την FIFA και την UEFA. Ντροπής πράγματα. Να περιμένουμε από τους ξένους να μας βάλουν στο σωστό δρόμο.
Πλέον δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και στον ξένο διαιτητή. Τι συμβαίνει; Φταίει ο ξένος αρχιδιαιτητής. Αυτή είναι η κριτική άποψη μου. Τον διαιτητή δεν τον κρίνεις μόνο για τα προσόντα του, αλλά και για την καταλληλότητα του σ’ αυτό ή το άλλο παιχνίδι.
Απογοήτευση ήταν ο ξένος στο ματς κυπέλλου ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός 2-0. Αυτά τα άνοστα, ότι ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος, που ήταν, και άξιζε τη νίκη, που την άξιζε, δεν… ισχύουν στο ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με πέναλτυ, που δεν ήταν πέναλτυ. Εδώ σταματάει η κουβέντα. Αν τη συνεχίσουμε, τότε ένα θα πούμε. Ότι το κοράκι έκανε αβάντα στον ΠΑΟΚ. Ότι τον βοήθησε να νικήσει. Ότι του άνοιξε το δρόμο για να προκριθεί.
Λίγος ο ξένος διαιτητής και χθες στο ΑΕΚ-Παναθηναϊκός. Στημένος; Πρώτα τον μετράς ότι δεν ήταν ο κατάλληλος για το συγκεκριμένο ματς. Αυτή είναι η δουλειά του αρχιδιαιτητή, από την ατζέντα του να ορίσει τούτον κι όχι τον άλλον επειδή υποτίθεται γνωρίζει την ιδιαιτερότητα π.χ. στο ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός στην Τούμπα και στο ΑΕΚ- Παναθηναϊκός.
Δεν είναι όλα τα ματς το ίδιο… πριν στηθεί το τόπι στη σέντρα. Ο αρχιδιαιτητής υποτίθεται ότι γνωρίζει το ελληνικό πρωτάθλημα, που δεν είναι ίδιο με το ιταλικό ή το σουηδικό, και λαμβάνει υπ’ όψιν τη διαφορετικότητα κάθε παιχνιδιού. Φέρανε τους ξένους, βάλανε στο κόλπο και το VAR, και θαρρούν πως καθάρισαν τη μπουγάδα.