Προ ημερών μπαίνω στην τράπεζα να ξηγηθώ. Τι άλλο; Να πληρώσω. Και ακούω γνώριμο μου- από προηγούμενες επισκέψεις μου στο μαγαζί- τραπεζικό υπάλληλο να λέει σ’ άλλον πελάτη που εξυπηρετούσε:
– Ο Παναθηναϊκός έχει την καλύτερη ομάδα σήμερα.
Μου έκανε εντύπωση η ατάκα του, και τον θυμήθηκα όταν στο παρελθόν έτυχε οι δυο μας να πιάσουμε ποδοσφαιροκουβέντα. Ο τύπος, με κοτσίδα και φάτσα του 2050, ήξερε από τόπι. Κατάλαβα ότι κατέχει το αντικείμενο. Τον σκέφτηκα προχθές, όταν μπάνιζα κάποια πεντάλεπτα το ΠΑΟΚ- Παναθηναϊκός 2-0, για το κύπελλο.
Ποτέ δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα. Και στο σκορ, αν το ματς δεν έμεινε στο 0-0. Το λέω κι αλλοιώς. Δεν ”διαβάζει” κανείς το ποδόσφαιρο αν λάβει υπ’ όψιν του το αν έληξε το παιχνίδι με νίκη αυτής ή της άλλης ομάδας, αν τέλειωσε ισοπαλία. Το ”Χ” δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι αντίπαλοι είναι ισάξιοι. Ότι σίγουρα ο νικητής ”δικαιούται” το τρίποντο. Ότι ο ηττημένος δεν ήταν δυνατόν να είχε άλλη τύχη. Δεν υπάρχουν αυτά στη μπάλα.
Το αν ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος, και επόμενο να πάρει τη νίκη, μάλιστα και με περισσότερα γκολ, αυτά δεν τα βάζω στο μίξερ. Εγώ επιβεβαίωσα την κουβέντα του τραπεζικού. Ομαδάρα ο Παναθηναϊκός. Παθιασμένο και τσαμπουκαλεμένο πράμα, να παίζει στην Τούμπα λες ήταν στην Λεωφόρο. Μιλάω για πνεύμα ομάδας, δεν κάνω αγωνιστική ανάλυση, διότι ο υπέρηχος θα δείξει αδυναμίες επιθετικά.
Δίκαιο το 2-0. Σε παρακαλώ! Δεν ασχολούμαι με την επιφάνεια, ακόμα κι αν εκφράζει πραγματικότητα. Ούτε θα κάνω τη γκέλα να συγκρίνω ένα ακριβό σε κόστος ρόστερ με το φτηνιάρικο του Παναθηναϊκού. Στο φινάλε, είναι και γαμώ το τιμητικό για τον Παναθηναϊκό το ότι ο πρωταθλητής και κυπελλούχος πανηγύρισε τρελά τούτη τη νίκη μέσα στο κάστρο του..
Διαβάστε ακόμα: