Τα χέρια του δικαστή είναι δεμένα, να το ξαναπούμε, με αφορμή την ποδοσφαιρική δίκη με τους 28 κατηγορούμενους για σύσταση ή συμμετοχή σε συμμορία του πρωταθλήματος. Και το γρασίδι στο γήπεδο, και τα μπετά στην εξέδρα το ξέρουν ότι σήμερα, χθες, αύριο ο όποιος μεγαλομέτοχος ΠΑΕ που ελέγχει τα κόζα στην ΕΠΟ έχει το επάνω χέρι στη διαιτησία. Για να καταδικαστεί, όμως, ο ένοχος αρχισυμμορίτης, ο αρχηγός εγκληματικής οργάνωσης χρειάζονται στοιχεία. Αυτό συγκεκριμένα και το άλλο συγκεκριμένα, που να ενοχοποιούν βάσιμα τους κατηγορούμενους.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως υπουργός δικαιοσύνης, πριν ακόμα μπει στη ζωή μας το ευρώ, είχε κάνει μια χοντρή μαλακία. Έφτιαξε νόμο και υποχρέωνε τον δικαστή να τιμωρεί τον ένοχο με κατώτατη χρηματική αποζημίωση τα 10 εκ. δραχμές, σε υποθέσεις δυσφήμισης μέσω του τύπου. Δηλαδή! Να εξηγήσω την γκάφα του υπουργού.
Προσφεύγει κάποιος στη δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι ο τάδε δημοσιογράφος τον μείωσε, τον δυσφήμισε, του χάλασε τη δημόσια εικόνα του. Πριν αλλάξει το νόμο ο Βενιζέλος ο δικαστής, αν έβρισκε ένοχο τον δημοσιογράφο, του έριχνε την καμπάνα. Π.χ. 80.000 δρχ. ή 250.000 ή 1,5 εκ. Μετά την αλλαγή του νόμου ακόμα κι αν ο κατηγορούμενος άξιζε ένα προστιματάκι 40-50 χιλιάρικα, η ποινή ήταν τουλάχιστον… δέκα εκατομμύρια. Εκτός κι αν ο δικαστής απάλλασσε τον δημοσιογράφο, παρ’ ό,τι τον θεωρούσε συνεργό με την εφημερίδα του στη δυσφήμιση.
Με την πατάτα του Βενιζέλου στα δικηγορικά γραφεία επιτόπου στήθηκε μια… βιομηχανία αγωγών σε βάρος δημοσιογράφων και εφημερίδων. Της πουτάνας το μαγκάλι. Με το παραμικρό που γραφόταν ο κάθε δήλωνε δυσφημιζόμενος και ζητούσε την… αποκατάσταση του στα δικαστήρια. Η ευκαιρία να βγάλει χοντρό χαρτζηλήκι. Τι γινόταν; Τηλέφωνο ο δικηγόρος στον κάποιον:
– Καλημέρα σας, είμαι ο τάδε δικηγόρος, διάβασα κάτι που σας θίγει, να κάνουμε αγωγή, και θα μοιραστούμε το δεκάρικο.
Έτσι που λες, κανονική μηχανή δικαστικών διώξεων και για το παραμικρό τις ξέσκισαν τις εφημερίδες. Μια άλλη παρόμοια ιστορία που είχε πάρει έκταση στις ΗΠΑ. Με τις καταγγελίες σε βάρος ιερέων, από γονείς με θύματα τα παιδιά τους. Και για να μη φτάσουν στα δικαστήρια οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης και ξεφτυλιστεί το παπαδαριό, γινόταν… εξωδικαστικός συμβιβασμός. Και με την ταρίφα τσιμπημένη. Η κονόμα για τους δικηγόρους, και βέβαια τους γονείς. Ξεφύγαμε;
Επί του θέματος. Οι καταθέσεις των επώνυμων ποδοσφαιροπαραγόντων, ακόμα κι αυτών που στάθηκαν ανοικτά κατά Μαρινάκη, δεν βοηθούν τους εφέτες να καταδικάσουν τον κατηγορούμενο μεγαλομέτοχο του Ολυμπιακού. Κανένας δικαστής, ακόμα και στημένος, ο πιασμένος, δεν αποφασίζει χωρίς τεκμηριωμένη σε στοιχεία την ποινή ή την απαλλαγή.
Διαφορετικά απειλείται για κακοδικία. Να τον καταγγείλει ο καταδικαστείς: ”Η απόφαση δεν στηρίζεται νομικά και είναι ταχυδακτυλουργική του δικαστή”.
Διαβάστε ακόμα: