Τι κάνει κάποιος την ώρα που κοιμάται βαθειά και βλέπει ένα ευχάριστο ύπνο, όταν πιάνει φωτιά το τσαρδί του. Πετάγεται από το κρεβάτι και ό,τι προλάβει να σώσει. Αυτό ακριβώς που έπαθε ο Μητσοτάκης. Εκτός ατζέντας ήταν η αναζήτηση ”λύσης” στο χώρο του ποδοσφαίρου και το πρωθυπουργικό επιτελείο συνελήφθη εντελώς απροετοίμαστο. Με συνέπεια να αρχίσει ένα τυφλό κυνηγητό… Οι κύριοι του Μαξίμου τρέχουν, αλλά δεν γνωρίζουν που πάνε!
Φοβερό. Με τα κινητά στο χέρι, και φακέλους γεμάτους πρόχειρες σημειώσεις τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν πανικοβλημένοι και κάτω από την πίεση των πραγμάτων, το μόνο πραγματικά που χρειάζονται είναι ένα… σωσίβιο. Μια ουρανοκατέβατη απόφαση η οποία επόμενο είναι να τους βυθίσει ακόμα περισσότερο στο λάκο με τα φίδια.
Υπάρχει πρόβλημα. Δεκαετιών. Ποιο, όμως, είναι το πρόβλημα!!! Δυστυχώς δεν το γνωρίζουν αυτοί που έχουν αναλάβει να το διαχειριστούν. Είναι δυνατόν να ομαλοποιηθεί η καθημερινότητα στο πρωτάθλημα, μια χολερική κατάσταση, όταν ο αρμόδιος υφυπουργός και οι συνεργάτες του είναι άσχετοι; Ρε, πλάκα κάνουμε;
Αν ρωτήσεις τα τέσσερα αφεντικά των μεγάλων ΠΑΕ ποιο είναι το πρόβλημα, θα σε βγάλουν εκτός τόπου και χρόνου. Θα μας πουν ότι φταίει η… διαιτησία και η συμμορία που έχει φτιάξει ο ένας απ’ αυτούς. Άγρια μεσάνυχτα έχουν οι άνθρωποι. Και η κυβέρνηση, η προηγούμενη και η σημερινή, ήλπιζε να… λυθεί το ”πρόβλημα” αρκεί να τα… βρουν οι τέσσερις μπος.
Λοιπόν. Και δεν θέλουν να τα βρουν οι Big 4 και- το τονίζω- δεν είναι οι κατάλληλοι, λόγω άγνοιας στο αντικείμενο, συνομιλητές εκείνου ο οποίος θα αναλάβει να παρουσιάσει το τελικό κυβερνητικό σχέδιο.
Στις 23 Φεβρουαρίου, προτελευταία αγωνιστική παίζουν οι δυο διεκδικητές του τίτλου στην Τούμπα. Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θέλει μέχρι τότε να καθαρίσει τη μπουγάδα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, ούτε στο σινεμά. Η επιχείρηση απαιτεί ψυχραιμία και κυρίως δυο ακόμα απαραίτητα:
1.Γνώση του αντικειμένου. Να ξέρουν τι κάνουν και τι επιδιώκουν να πετύχουν.
2. Ενδιαφέρον. Κίνητρο, δηλαδή.
Στην Ελλάδα και τα κόμματα, και τα ΜΜΕ δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, έτσι όπως λειτουργεί παραγωγικά και με κερδοφορία τα τελευταία 40 χρόνια. Δεν αντιμετωπίζουν το ποδόσφαιρο ως μπίζνες, δηλαδή με υγεία. Το ποδόσφαιρο δίνει θέσεις εργασίας και είναι μηχανή παραγωγής χρήματος. Όταν αποφασίσουν να εκσυγχρονίσουν- πολιτικά και οικονομικά- την προσέγγιση τους στο αντικείμενο, μόνο τότε έχουν ελπίδα να σκοτώσουν το θηρίο.
Διαβάστε ακόμα: