Για χρόνια πολλά. γιατί όχι και σήμερα ακόμα, το πρωτάθλημα στην Ελλάδα παίζεται και στο παρασκήνιο. Κάθε ομάδα, ανάλογα με δύναμη πυρός, είναι σε εξωαγωνιστική ετοιμότητα να «παρέμβει» ή να προλάβει εχθρική κίνηση. Περισσότερο από κάθε άλλο πρωτάθλημα στη δυτική Ευρώπη, το ελληνικό κρινόταν στο παρασκήνιο. Γνωστό αυτό από τότε που βγήκαν οι λάσπες. Λέμε ”και σήμερα ακόμα”, διότι δεν κόβονται με τη μια οι… κακές συνήθειες.
Απαραίτητη διευκρίνιση. Οι ίδιες οι ΠΑΕ, ασφαλώς για λόγους ”επικοινωνιακούς”, τουτέστιν για να έχουν εκ των προτέρων δικαιολογίες σε περίπτωση απώλειας του τίτλου, υπερεκτιμούν τις… παρενέργειες του παρασκηνίου. Έχασε το πρωτάθλημα η ομάδα; Μας λένε πως δεν το έχασε καθαρά, διότι το παρασκήνιο δούλεψε για τον αντίπαλο. Αυτή είναι η ακαταμάχητη συνταγή των αφεντικών των ΠΑΕ.
Από το 2018, δηλαδή επί Σύριζα, η διοίκηση του Ολυμπιακού πέρναγε συνεχώς το μήνυμα ότι αντίπαλος είναι η… κυβέρνηση. Ότι Τσίπρας και υπουργοί του Σύριζα βάζουν χέρι υπέρ του ΠΑΟΚ κυρίως .Αλήθεια, το Μαξίμου μπερδευόταν στο πρωτάθλημα; Μαλακίες. Καθόλου περίεργο ο πρωθυπουργός Τσίπρας να είχε… πολιτικές σκέψεις, στο ποδόσφαιρο, να εκτιμούσε ότι πολιτικά θα τον ωφελήσει το γεγονός να πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ. Και λοιπόν; Άλλο τι θέλω, άλλο μπερδεύομαι και εκτίθεμαι.
Το παρασκήνιο θέλει… ικανότητες! Ο Τσίπρας ήταν χθεσινός και γνώριζε πολύ καλά ότι ήταν μιας διάρκειας πρωθυπουργός. Και άτομο της πλάκας στην παραγωγή αποτελέσματος. Με ποια προσόντα. λοιπόν, να φρενάρει ομάδα ή να την σπρώξει χωρίς να τον πάρουν πρέφα.
Δεν μιλάμε για το χθες, για το παρελθόν. Η κουβέντα γίνεται για το αν οι όποιοι κυβερνητικοί μηχανισμοί σήμερα είναι σε θέση να παρέμβουν, ακόμα και διακριτικά, υπέρ ή ενάντια μιας ομάδας.
Το ξεχνάμε. Φράγκα έχουν οι μεγαλομέτοχοι, κανάλια, εφημερίδες, βουλευτές σε λίστα, αλλά για άλλους… λόγους, όχι ποδοσφαιρικούς.
Διαβαστε ακομα: