Πέθανε ο θρυλικός Ούγκο Τσάβες το 2013 και από τότε πήρε την κατρακύλα η οικονομία της Βενεζουέλας, ένα το κρατούμενο. Πρόεδρος αμέσως μετά το θάνατο του Τσάβες στη χώρα με περιουσία την τεράστια παραγωγή πετρελαίου, ο πρώην υπουργός εξωτερικών Νικόλας Μαδούρο, κατά δήλωση του σοσιαλιστής και στην πράξη κανονικός δικτάτωρ, δύο τα κρατούμενα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια λόγω της φτώχειας στην πρωτεύουσα Καράκας και τις άλλες πόλεις γίνεται σχεδόν καθημερινά ένα όργιο αντικυβερνητικών κινητοποιήσεων, τρία τα κρατούμενα.
Ο λαός, λοιπόν, που τον εκφράζει πάντα η μαχητική αντιπολίτευση ζητούσε εκλογές, παραίτηση του Μαδούρο, και γενικά η εικόνα διεθνώς της Βενεζουλέλας ήταν ότι τελειώνουν τα ψωμιά της κυβέρνησης, ότι δεν πάει άλλο. Και τι βγάζει η κάλπη όποτε γίνονται εκλογές. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η φρικτή και συνάμα τραγική αλήθεια που μόνο η κάλπη απλώνει…
Ο Μαδούρο πάντα πάνω από 50 -60 %, και το έργο δεν τελειώνει. Στην πολιτική ποτέ. Επειδή το έργο δεν αρχίζει! Η πολιτική είναι μία τραγικωμωδία δίχως αρχή και τέλος. Ο Μαδούρο γαμεί και δέρνει και άσε την αντιπολίτευσης να ζητάει εκλογές, αφού πρώτα ήθελε επανάληψη των εκλογών.
Καμία «λύση», καμία απάντηση δεν δίνει ο γίγας λαός της Βενεζουέλας με τις εκλογές, κι αυτές που έγιναν και τις άλλες που θα γίνουν, όποτε γίνουν στην… μπολιβαριανή δημοκρατία, των κοντά 30 εκ. ανθρώπων, όπου το παιχνίδι κάνει προσωπικά ο 52χρονος βαρύμαγκας καθολικός Μαδούρο.
Διαβαστε ακομα: