Ένα debate μακράς διαρκείας, long play να το πω στα ελληνικά, είναι η πολιτική ζωή, τελικά. Ένα show της συμφοράς, όχι απλά long play, αλλά ατέλειωτο, δεν έχει τέλος. Κακώς, λοιπόν, χαρακτηρίζουν debate, με ή χωρίς δημοσιογράφους, την αναμέτρηση των αντίπαλων αρχηγών μπροστά στις στημένες κάμερες. Η πολιτική, η παραγωγή και η άσκηση πολιτικής είναι μια σχεδόν καθημερινή παράσταση των αρχηγών των κομμάτων σε ρόλους καθαρά θεατρικούς.
Ο πολιτικός δεν κρίνεται για την όποια παραγωγή έργου, τις πράξεις του, τις επιτυχίες του, αλλά και τις παραλείψεις του, τις γκέλες του. Γι’ αυτό ο πολιτικός οφείλει να είναι ”επικοινωνιακός”, όταν απευθύνεται στο κοινό. Και στόχος του είναι να κλέβει τις εντυπώσεις. Να αυτοπαρουσιάζεται ότι είναι ικανός, έντιμος, καλύτερος, ενώ ο αντίπαλος είναι μέτριος, επικίνδυνος, και προς Θεού μην τον ξαναψηφίσετε.
Ένας θεατρίνος, όχι ακριβώς ηθοποιός, είναι ο πολιτικός. Δεν υποκρίνεται, δεν παίζει κάποιο ρόλο, αλλά τον ίδιον του τον εαυτό. Παίζει τον πολιτικό. Δεν υπάρχει στη Γη ηθοποιός άξιος να συναγωνιστεί στο σανίδι του θεάτρου τον επιτυχημένο πολιτικό. Δεν γίνεται ποτέ αυτό. Ποιος είναι ο κορυφαίος του καιρού μας ηθοποιός; Φέρτε μου τον καλύτερο, με θητεία και βραβεία, στην τραγωδία και την κωμωδία. Από τη μια ο πολιτικός και από την άλλη ένας υψηλής κλάσεως, ένας αρχιμάστορας της τέχνης του ηθοποιός στον ρόλο π.χ. του τάδε ή του δείνα κομματιού αρχηγού. Ο πολιτικός θα κέρδιζε την παρτίδα κατά κράτος.
Ο Τσίπρας π.χ. δεν είναι τοπ κλας θεατρίνος. Ποτέ δεν ξεπέρασε τον δάσκαλό του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον απατεώνα του Π[ΑΣΟΚ μελέτησε χρόνια, όπως είχε κάνει ο Κώστας Καραμανλής. Ώρες ατέλειωτες ξόδεψε μπροστά στον καθρέπτη για να παίζει τον ρόλο του αρχηγού κόμματος, του ηγέτη. Και να, που ο Κωστάκης έφτασε να χάσει από παικτάκο, έναν θεατρίνο Γ΄ εθνικής, τον Γιωργάκη. .
Ποιο είναι το Νο 1 προσόν του πολιτικού; Να πείθει τις μάζες. Έπειθε ο Κώστας, ο Γιώργος, ο Αντώνης, ο Αλέξης; Εδώ γελάμε. Τα παιδιά δεν μπορούν να δώσουν τόνο, ρυθμό, οργή στη φωνή τους. Είναι εντελώς ψεύτικοι. Κι όμως, ποντάρησαν κατά βάσιν στο προσόν του θεατρίνου ΚΙ έγιναν πρωθυπουργοί.
Διαβαστε ακομα:
ΚΑΚΟ ΤΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΟΤΑΝ ΑΦΟΡΑ ΕΜΑΣ…
