Όποτε θυμάται,τρώει τα λυσακά του ο Ερντογάν, σήμερα έτσι, αύριο αλλοιώς. Σήμερα στο άγριο, αύριο στο γειτονικό. Δεν ησυχάζει με τίποτα ο ασχημάντρας, αμέτι μουχαμέτι να αρπάξει κάτι από την Ελλάδα. Κι αν τα καταφέρει δεν πρόκειται να χορτάσει, θα συνεχίσει να θέλει κι άλλο. Κι άλλο.
Μην πεις «Να ψοφήσει ο κερατάς, να γλυτώσουμε απ’ αυτόν το βραχνά, τούτο τον σχεδόν καθημερινό εφιάλτη”. Απειλεί όλο με θερμό επεισόδιο. Άρρωστος είναι, λίγα τα ψωμιά του, όμως δεν ξέρεις τι χειρότερο σε περιμένει με τον επόμενο.
Όπως το λέω. Δεν εκφράζει μόνον το άρρωστο κεφάλι του ο σουλτάνος. Πίσω απ’ αυτόν, δικοί του και αντίπαλοι του, είναι περισσότερο φανατίλες από τον Ερντογάν στην κόντρα με την Ελλάδα.
Κι έχεις κάποιους δικούς μας λεβέντες να πολιτεύονται λες και είναι ανύπαρκτη η ζωντανή, η υπαρκτή απειλή Ερντογάν. Και τι θες να κάνουνε; Έλληνες πολιτικοί είναι, μόνο μια δουλειά ξέρουν πολύ καλά. Ο ένας να τα χώνει στον άλλον.
Διαβαστε ακομα: