Ο πολιτικός, όταν του πρότεινε στη μούρη το εργαλείο ο μαρκουτσοφόρος, είπε την πολυμεταχειρισμένη μαλάκία. Ότι η κυβέρνηση είναι κοντά στο ποδόσφαιρο. Ότι εύχεται να προχωρήσουν στην Ευρώπη οι ελληνικές ομάδες. Παιδικές αστειότητες, αυτά παρλάρουν μια ζωή. Τι θα κερδίσω εγώ ο πολίτης αν η κυβέρνηση είναι κοντά στο… ποδόσφαιρο; Θα νοιώσω εθνική υπερηφάνεια αν προκριθούν οι ελληνικές ομάδες στα κύπελλα Ευρώπης; Χέστηκα.
Οι ΠΑΕ είναι ανώνυμες εταιρείες και το τι ψάρια πιάνουν στο πρωτάθλημα και εκτός Ελλάδος αφορά μόνο τους μεγαλομετόχους τους και την οπαδική τους πελατεία. Να ξέρουμε τι λέμε.
Η κυβέρνηση ενεργεί πολιτικά, όχι με ευχές. Και όσο πιο… κοντά είναι στο ποδόσφαιρο, πάντα θα είναι εκτός κόλπου. Ανίκανη, δηλαδή, και πολιτικά απαράδεκτη να ”βοηθά” έτσι κι αλλοιώς εμπορικές επιχειρήσεις οι οποίες πουλάνε γηπεδικό θέαμα σε άδειες κερκίδες. Να ξέρουμε τι λέμε.
Δεν είναι εχθρός το κράτος στο ποδόσφαιρο. Οι ΠΑΕ συνεχίζουν να έχουν συμπεριφορά παράσιτου και δεν… ξεμαθαίνουν, απαιτούν έτσι κι αλλοιώς την αβάντα του κράτους. Επιτέλους! Το κράτος οφείλει να ξεκαθαρίσει τη σχέση του με τα ποδοσφαιρικά μαγαζιά. Να σταματήσει να τους κάνει πεοθηλασμό, διότι δήθεν υπηρετούν στον… αθλητισμό, δήθεν εκπροσωπούν την Ελλάδα. Γραφικότητες εποχής προπολεμικής.
Βεβαίως το κυβερνητικό ενδιαφέρον είναι απαραίτητο για το οικονομικό γίγνεσθαι και στο ποδόσφαιρο. Η πολιτική παρέμβαση επιβάλλεται για να εξυγιανθεί ο χώρος προκειμένου να τσοντάρει στην εθνική οικονομία η επιχειρηματική δραστηριότητα των ΠΑΕ στα γήπεδα. Αν, όμως, η κυβέρνηση είναι… κοντά στο ποδόσφαιρο με σκοπό να αντιμετωπίζει τις ΠΑΕ ως προβληματικές επιχειρήσεις, όπως έκανε και ο σύριζας επί Τσίπρα, τότε η ΝΔ απλά ευλογεί τη συνέχεια της νοσηρότητας, όπως επιθυμούν τα περισσότερα αφεντικά των ομάδων.
Διαβαστε ακομα: