Δεν το πιστεύεις. Ότι η φωτιά στην Αττική έκαψε τη ζωή ανθρώπων. Και να το πιστέψεις, το απίστευτο, πως να το χωνέψεις. Να το δεχτείς ως γεγονός στον καιρό σου. Ότι προκάλεσε την απώλεια του διπλανού σου, του γείτονα σου, του συμπολίτη σου. Μα, συνέβη, το λένε και τα ΜΜΕ, η μαύρη είδηση κάνει το γύρο του κόσμου. Να, όμως, που αρνείσαι να το δεχτείς. Ίσως για να μη συνειδητοποιήσεις πως κυκλοφορείς φτερό στον άνεμο στην ίδια την πατρίδα σου
Διακόσα χρόνια καίγεται η Ελλάδα. Ασταμάτητα. Η ιστορία είναι παλιά. Οι φωτιές, μόνες τους ή από εμπρησμό, είναι στο πρόγραμμα. Κάθε καλοκαίρι. ‘Όχι, όμως, το φονικό να΄ναι μαζικό! Τα καταφέρνει η Ελλαδάρα ομαδάρα να γίνεται πρώτο θέμα στη γη. Να ακούγεται το όνομα της, όταν το κακό αφορά μεγάλες εκτάσεις και πολλούς νεκρούς,
Γιατί, όμως, προκύπτουν κηδείες, πραγματικές κι όχι ποδοσφαιρικές, με το χαμό Ελλήνων από πυρκαγιές; Υπάρχει το ΓΙΑΤΙ στο μακάβριο γεγονός, στα μάτια της οικουμένης αναδεικνύει μια πραγματικότητα ταιριαστή σε εποχές πρωτόγονες. Και την απόλυτα απροστάτευτη ”οργανωμένη” κοινωνία μας εν Ελλάδι στον αιώνα μας.
Μη σταθούμε στη λύπη για όποια πύρινη εκατόμβη που μας συνέβη και μας περιμένει. Αφήνουμε στην άκρη τις γελοιότητες των θρησκόληπτων περί… κατάρας του Θεού. Αυτά κι αν μας γυρίζουν στο σκοτάδι.
Ευτυχώς να λέμε ότι απαγορεύεται να παίζεται στον τζόγο η όποια ανθρώπινη τραγωδία. Ό,τι έχει σχέση με θάνατο. Διαφορετικά θα βλέπαμε το στοίχημα ”Πόσοι Έλληνες θα χάσουν τη ζωή τους το καλοκαίρι”. Στοίχημα και θάνατος δεν πάνε μαζί. Στοίχημα αν θα πεθάνει κάποιος παραπέμπει στο κολοσσαίο. Στην αγριότητα, στην κτηνωδία πεπερασμένων αιώνων. Υπάρχουν, όμως, και σήμερα πριβέ κλαμπ για τους… σπόρτσμαν, όσους ποντάρουν στο αίμα, στις παρτίδες μέχρι θανάτου, σε κόντρες με ανθρώπους, όχι μόνο με κοκόρια.
Διαβαστε ακομα: