Κάποια στιγμή οι χριστιανοί τα βρήκαν μεταξύ τους. Οι καθολικοί, οι προτεστάντες, οι ορθόδοξοι. Ένας είναι ο Θεός, μία η θρησκεία, αλλά γαμώ τη μάνα των αλλωνών χριστιανών κι αυτών, και τον πατέρα τους γαμώ, όταν μπαίνει στο παιχνίδι το γαμημένο συμφέρον.

Ένας είναι ο υπέρτατος Θεός και για τους χριστιανούς και για τους μωαμεθανούς, αλλά η ίδια θρησκεία, ο μωαμεθανισμός δεν εμποδίζει να βγουν μαχαίρια, μπόμπες, πύραυλοι, ό,τι διαθέτει το οπλοστάσιο. Οι μουσουλμάνοι, αντίθετα από τους χριστιανούς, είναι πάντα σε διαμάχη. Σουνίτες και Σιίτες, είναι το απόλυτο θρησκευτικό σχίσμα. Όπως οι καθολικοί στο χριστιανισμό είναι η συντριπτική πλειοψηφία, έτσι στο ισλάμ υπερέχουν οι σουνίτες-  κι αυτοί βέβαια έχουν τις διαφορές τους. Σουνίτες είναι οι τζιχαντιστές του ισλαμικού κράτους, του ISIS.

Η Περσία, το Ιράν είναι η κατ’ εξοχήν σιίτικη χώρα. Στο Ιράν, πριν από το γεγονός του αιώνα όπου σκοτώθηκαν 3.000 με το κτύπημα της Αλ Κάιντα στους Δίδυμους Πύργους, έγινε η πιο πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση. Στις 20 Αυγούστου το 1978.

Είναι δυνατόν το ραμαζάνι, τις ημέρες του ραμαζανιού, σιίτες να πηγαίνουν σινεμά; Απαράδεκτον! Από το Παρίσι που βρισκόταν εξόριστος ο θρησκευτικός ηγέτης αγιατολάχ Χοϊμενί έδωσε την εντολή. «Κάψτε τους ζωντανούς. Τους αξίζει».

Έτσι έγινε. Αμπάρωσαν τις πόρτες του κινηματογράφου, αφού προηγουμένως έριξαν αέρια για να ψοφήσουν από ασφυξία οι 477 όχι ενάρετοι σιίτες. Ήταν ένα «μήνυμα» του Χομεϊνί ένα χρόνο πριν από την επιστροφή του και την πτώση του βασιλιά Σάχη της Περσίας, που μ’ αυτόν στην χώρα τα ήθη είχαν ξεχειλώσει…