Εκατόν δέκα χρόνια Άρης. Γενέθλια ομάδας λαοφιλέστατης, όχι πάντα στο ύψος της. Υποβιβάστηκε κι όχι μονάχα μια φορά. Άσε ότι λείπουν από την τροπαιοθήκη τα πρωταθλήματα και τα κύπελλά που… αρμόζουν στην ηλικία της ιστορικής ομάδας. Υπεραινόβιας, αλλά με φτωχή συλλογή τίτλων. Γιατί, όμως, Ο Άρης έμεινε και διαχρονικά μένει εκτός κόλπου;
Λένε ότι η πτώση του Άρεως στο πρόσφατο παρελθόν οφείλεται σε λάθη. Παραμύθια. Κανένα λάθος δεν έγινε στον Άρη. Αν βαφτίζουμε «λάθη» τον τυχοδιωκτισμό, την αλητεία, τις αρπαχτές, την ανικανότητα των διοικήσεων, τότε είναι σα να δίνουνε συγχωροχάρτια.
Ο Άρης δεν υποβιβάστηκε από… λάθη. Τι, δηλαδή! Δεν πρωταγωνιστεί η ομάδα, δεν παίρνει κατσαρόλια, βρίσκεται και εκτός μεγάλου πρωταθλήματος από… λάθη. Υπάρχουν ευθύνες. Κι όλα εξαρτώνται από τις διοικήσεις τους. Μόνον. Όχι από τον 12ο παίκτη, τον κόσμο, που λένε. Το παιχνίδι δεν το κάνει το κόσμος. Όσα και να δώσει ο κόσμος, δεν φτάνουν εάν το αφεντικό της ομάδας είναι ελάχιστος, άσχετος ή κομπιναδόρος.
Διαβαστε ακομα: