Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Ο αρβανίτης Δημήτρης Νενέκος, οπλαρχηγός της επαρχίας Πατρών, αφού πολέμησε με γενναιότητα τους Τούρκους, μετά το 1825 εξαγοράστηκε και έμεινε πιστός στον Ιμπραήμ και μετά τον ερχομό του Καποδίστρια.
«Μόνον εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα διά την πατρίδα μου… », έγραφε ο γέρος του Μοριά, στην επιστολή του, με την οποία καλούσε τους κατοίκους των χωριών της Αχαίας να συμμετάσχουν στην πολιορκία της Πάτρας, διαφορετικά θα υποστούν τις συνέπειες. Όμως, η φράση του «φωτιά και τσεκούρι» που αναφέρεται στην επιστολή αυτή, έχει ταυτιστεί στο συλλογικό υποσυνείδητο με την έναρξη των επιχειρήσεων εναντίον όσων συντάχθηκαν με τον Ιμπραήμ ακολουθώντας το παράδειγμα του Νενέκου.
Με τα χρόνια, το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με την εθνική προδοσία και τον δωσιλογισμό. Αντίστοιχη περίπτωση είναι ο Κουίσλινγκ, ο δεξιός Νορβηγός πολιτικός που κάλεσε τους ναζί να σώσουν τη χώρα του και ανταμείφθηκε με τη θέση του δοτού πρωθυπουργού.
Διαβαστε ακομα: