Ο πατέρας οδηγάει, διαδρομή μαγική μέσα στη φύση. Ο γιος, 12χρονος, στο πίσω κάθισμα αιχμάλωτος στο ipad δυσφορεί σε κάθε ερώτηση του μπαμπά και της μαμάς, όσο οι γονείς επιθυμούν να συνομιλήσουν με τον κανακάρη τους.
Δυόμισυ ώρες στο αυτοκίνητο και το μαλακισμένο δεν έχει πάρει χαμπάρι, και δεν θέλει να πάρει χαμπάρι, πού βρίσκονται, αν υπάρχουν βουνά, δάση, χωράφια, ποτάμια. Όλο το Είναι του δούλου νεαρού είναι σκλαβωμένο στο μεγαλείο της τεχνολογίας που κρατά στα χέρια του.
Ο πατέρας είναι οδηγός, ο γιος οδηγούμενος. Ο πατέρας οδηγεί το αυτοκίνητο, ο γιος οδηγείται από την εξάρτησή του, από την ανεξέλεγκτη δουλοφροσύνη του στο αλκοολίκι του.
Μια γενιά χαμένη από χέρι. Η πανέτοιμη να σκύψει γενιά να της το φορμάρουν από πίσω οι πονηροί με το ράσο του πολιτικού, και θα αρματωθούν τον οπλισμό του επιχειρηματία. Και κάποιοι άλλοι, αρχιμαλάκες αυτοί, θα μιλάνε για το δίκαιο του λαού. Κι αυτοί στο φορμάρισμα
Διαβαστε ακομα: