Στον άλλον κόσμο. Βεβαίως, υπάρχει κι αυτός. Εκεί πάνε όλα τα πλάσματα του Θεού, όχι μονάχα οι άνθρωποι. Όλα τα πουλιά, όλα τα ερπετά, όλα τα θηρία της ζούγκλας. Στον τρίτο κόσμο. Στην τρίτη στάση, εκεί είναι και το τέρμα(;). Ένας κόσμος, ο πρώτος κόσμος είναι αυτός από τον οποίο ερχόμαστε. Ο δεύτερος είναι αυτός που ζούμε, και ο τρίτος το κρεβάτι, το αιώνιο κρεβάτι που μας περιμένει στον λεγόμενο «άλλον κόσμο».
Είπα κρεβάτι. Καθόλου τυχαίο. Ένας τύπος, όχι εγκληματίας, μάλιστα ανθρωποκτόνος, στραγγάλισε την γυναίκα του. Δεν θέλω να μάθω το γιατί. Αυτή είναι η κουβέντα μου. Για ποιο λόγο ο δυστυχής πέρασε τη γραμμή. Αντί να πάρει την 37χρονη γυναίκα του στην αγκαλιά, να την οδηγήσει στο κρεβάτι, όταν έπεσαν για ύπνο τα τρία παιδιά τους και να κάνουν έρωτα, αυτός της πήρε τη ζωή. Και μετά το φονικό την έθαψε σε χωράφι. Κι όλοι έχουν στο στόμα το φρικτό «Γιατί». Επειδή ο 40χρονος δολοφόνος μπήκε στο γάμο αδιάβαστος. Το είπα. Επειδή δεν είχε διδαχθεί πως συμπεριφέρεται ο σύζυγος, ο εραστής, ο σύντροφος, ο πατέρας. Την σκοτωμένη δεν την κρίνω.
Έτσι που λες. Κάποια στιγμή θα γίνει το κακό όταν το άτομο δεν γνωρίζει να διαχειρίζεται τη γήινη παρουσία του και κυρίως τη σχέση του με την, με τον σύζυγο, δηλαδή το πρόσωπο με το οποίο παίζει διαρκώς ο καταραμένος ανοικτός λογαριασμό. Το σου δίνω, το μου οφείλεις.
Παντρεύονται χωρίς να γνωρίζουν την τέχνη της ζωής, της συμβίωσης. Να, γιατί συλλαμβάνονται ανίκανοι να διώξουν το τέρας που γεννιέται και θεριεύει ανάμεσά τους.
Διαβαστε ακομα: