Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο καλλιτέχνης είναι μάγος. Με την κάμερα στα χέρια κάνει θαύματα. Ένα μοντέλο να τον εκτοξεύσει, όλοι να μιλάνε γι’ αυτήν. Ξέρει τη δουλειά του. Να της πει πως να σταθεί, τι εκφράσεις να πάρει η φάτσα της, από ποια απόσταση να την φωτογραφίσει και με ποιο φωτισμό.
Υπάρχει ηθική σ’ αυτή τη δουλειά; Θα μας τρελάνουν. Η μόδα είναι μια απάτη. Μια οφθαλμαπάτη. Μια πλαστογραφία. Ένα πρόσωπο, ο μαιτρ το παρουσιάζει θεϊκό, ασυναγώνιστο. Το πρόσωπο ή το κορμί της μοντέλας. Έτσι όπως δεν είναι. Λοιπόν;
Της είπε της κυρίας π.χ. Θα σε κάνω πρώτη, θα θέλουν συμβόλαιο μαζί σου όλες οι εταιρείες καλλυντικών, και θα καθαρίσω να μπεις εξώφυλλα στα πρώτα περιοδικά μόδας. Τι της πρότεινε; Να πηδηχθούν. Δεν ήταν με το ζόρι. Δεν τράβηξε πιστόλι, δεν την απείλησε. Κι αυτή τον κάρφωσε. Καλό κορίτσι. Να έχει την ευχή του Αμβρόσιου.
Διαβαστε ακομα: