Για να καταλάβεις την υποκρισία της Εκκλησίας. Της εκκλησιαστικής εξουσίας, της κάθε εξουσίας με το παραμύθι της. Τις δήθεν αρχές της, τις δήθεν αξίες της. Λοιπόν. Με τη νομιμοποίηση των γάμων ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους και στην Αγγλία, την περασμένη δεκαετία, ξεσάλωσαν οι ιερείς. Άλλο πάλι αυτό. Τον παπά τον λένε ιερέα. Δηλαδή; Ότι είναι πρόσωπο ιερό, ότι ασκεί καθήκοντα ιερά. Τέλος πάντων.
Οι Άγγλοι έχουν το δικό τους δόγμα. Το αγγλικανικό. Χριστιανοί κι αυτοί, αλλά δεν ανήκουν στο μαγαζί του καθολικισμού, του προτεσταντισμού, της ορθοδοξίας, λέμε για τα σουπερμάρκετ, διότι κυκλοφορούν και οι μπουτίκ στις θρησκείες, οι μικρές εκκλησίες, σ’ όλες τις θρησκείες.
Δεν δέχεται την ομοφυλοφιλία και η αγγλικανική θρησκεία, αλλά με τα χρόνια και τους αιώνες όλο και έβαζε νερό στο ουίσκυ. Επειδή υπάρχουν πολλοί gay ιερείς, μάλιστα και ζευγαρωμένοι, ο αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπουρυ βρήκε τη “λύση”. Δεν επιτρέπω το γάμο, όμως δέχομαι το σύμφωνο συμβίωσης, μ΄ έναν όρο. Φοβερά πράγματα.
Είναι κάποιος ομοφυλόφιλος ιερέας της αγγλικανικής Εκκλησίας και θέλει να συζεί με τον εραστή του, τον σύντροφό του. Επιτρέπεται με την προϋπόθεση ότι θα δώσει όρκο αγαμίας. Έλα! Ναι, σου λέω. Όχι, ρε! Ναι, σου λέω. Θα ζει ο ιερέας με το καμάρι του, όμως δεν θα έρχεται σε σωματική επαφή. Κανένα χάδι, καμία διείσδυση. Είπαμε, η υποκρισία.
Κι ένας κύριος ιερέας, δηλωμένος κι αυτός ομοφυλόφιλος, με τις ευχές των άλλων gay ιερέων της αγγλικανικής Εκκλησίας έκανε την υπέρβαση. Αγνόησε τις εντολές και παντρεύτηκε τον σύζυγο του. Τι θα κάνει ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ; Θα το κωλομπαρέψει το πράμα.
Διαβαστε ακομα: