παικταράδες που φόρεσαν τη φανέλα της «μεγάλης» τους ομάδας, τους χιλιάδες των οπαδών, όταν τόσο η διοίκηση, όσο και ο κόσμος της ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ούτε να κερδίζουν,ούτε να χάνουν.
Μεγάλος είναι όποιοε έχει συμπεριφορά μεγάλου. Όταν αντιδρά σα ουρακοτάγκος, όταν δεν παραδέχεται την αλήθεια, όταν αρνείται την πραγματικότητα, τότε έχω χεσμένο το «μεγαλείο» του. Και επειδή, συμφωνώ απόλυτα πως δεν υπάρχει ομάδα χωρίς τον κόσμο της, και ομάδα πρώτα είναι ο κόσμος της, γι’ αυτό δεν βγαίνει η εξέδρα έξω από την κριτική.
Μια ζωή τα ίδια. Γλυτώσαμε από το σύχαμα του γάβρου που 9 χρόνια δεν έπαιρνε πρωτάθλημα ο θρύλος του. Δεν γλυτώσαμε από την καφρίλα των άλλων οπαδών. Έτυχε ο Παναθηναϊκός για μια πενταετία να υστερεί αγωνιστικά από τον Ολυμπιακό. Όχι! Παναθηναϊκός είμαστε, έχουμε κι εμείς καταγωγή Μάου-Μάου.
Στο 74 λπτό οπαδοί της ΑΕΚ μπουκάρουν στον αγωνιστικό χώρο. Διακοπή. Ο Τραϊανός Δέλλας, προπονητής ολίγων ημερών επισκέπτεται το αποδυτήριο των φιλοξενούμενων. «Συγγνώμην παιδιά, παρακαλώ βγείτε να το συνεχίσουμε, για να μη τιμωρηθούμε με αφαίρεση βαθμών».
Ξηγημένα παλληκάρια οι παίκτες του Πανθρακικού, της μικρής ομάδας κάνουν το χατήρι της μεγάλης ομάδας. Στο 86 αυτογκόλ του Μπουγαίδη, το σκορ 0-1 και οπαδοί μεγαλωμένοι και αναθρεμμένοι ότι η ΑΕΚ είναι πράγματι μεγάλη ομάδα, αρνούνται την ήττα και ξανά μανά μπουκάρουν. Νέα διακοπή. Οριστική, αυτή τη φορά, παρ’ ό,τι οι παίκτες της μικρής ομάδας δεν είχαν αντίρρηση να βγουν να συνεχίσουν και με τη… φόρμα, για να μην προκαλέσουν μεγαλύτερο κακό στην μεγάλη ομάδα
Διαβαστε ακομα: