Απίστευτο! Διεθνή ΜΜΕ τα είχαν βάλει με τον λαό ποδοσφαιρικής ομάδας. Για έναν αριστερό αυτό είναι ο ορισμός του φασισμού. Ο λαός είναι υπεράνω κριτικής. Ο πολιτικός, και ο κάθε δημόσιος λειτουργός, οφείλει να σέβεται τη βούληση και τη γνώμη του λαού. Διαφορετικά είναι αντιδημοκράτης.
Οι οπαδοί της Ζενίτ με τον πιο έντονο τρόπο έδειξαν την αντίθεση τους στη μεταγραφή του πανάκριβου Βραζιλιάνου παικταρά Μάλκομ, από την Μπαρτσελώνα. Παραδοσιακοί οι οπαδοί της ομάδας της Πετρούπολης δεν είχαν συνηθίσει να φοράει τη φανέλα της μαύρος ποδοσφαιριστής. Αυτό δεν το έλαβε υπ’ όψιν η διοίκηση της ΠΑΕ, η οποία με 40 εκ. ευρώ απόκτησε τον 22χρονο και μετά τις αντιδράσεις της εξέδρας δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να,,, μεταπωλήσει αμέσως τον παικταρά. Τι άλλο; Να παίζει ο μαύρος και ο κόσμος να αποδοκιμάζει την ίδια την ομάδα του;
Κι έχεις τους ψευτοδημοκράτες να σαλιαρίζουν για το… ρατσισμό των οπαδών της Ζενίτ. Τα παιδιά το ξεκαθάρισαν και συμφωνώ μαζί τους, άλλο που εγώ δεν ενοχλούμαι να βλέπω μπάλα με νέγρους, μελαψούς, σκούρους, ερυθρόδερμους, κίτρινους, κοντούς, υψηλούς, δεξιοπόδαρους, αριστεροπόδαρους, κοντοπόδαρους, μακρυμάλληδες, καραφλούς. Με την ευκαιρία να πω τι είναι εκείνο που συχαίνομαι στο look ποδοσφαιριστή, Έλληνα ή ξένου, μαύρου ή άσπρου. Το πολύ τατουάζ. Με λες ρατσιστή του τατουάζ. Αδιάφορο.
Πάμε παρακάτω. Στο θέμα μας. Είναι ηλιθιότητα, πιο σωστά φασισμός είναι να χαρακτηρίζεται ”ρατσισμός” το πηγαίο συναίσθημα της αντιπάθειας που γεννάται σε κάποιον κι έχει σχέση με την αισθητική εικόνα του άλλου. Με την ευκαιρία, Στη συνέχεια η Ζενίτ έκανε συμβόλαιο και μ’ άλλους μαύρους ποδοσφαιριστές, τους οποίους… χώνεψε η εξέδρα
Διαβαστε ακομα:
