Δημοκρατία είναι ο πρόεδρος να εκφράζει το κόμμα, τα στελέχη του, όχι όλοι να τον ακολουθούν ακόμα κι αν βρίσκεται εκτός αρχών του κόμματος. Και είναι η ξεφτύλα σήμερα ο αρχηγός του κόμματος να ΄ναι νάνος σε προσωπικότητα. Να μη ζυγίζει, να μην έχει βάρος.
Ποιο είναι το θέμα; Άμα ο πρωθυπουργός είναι ανέκδοτο, πως να βρει ανταπόκριση η Ελλάδα από ομογενείς της Αμερικής να επενδύσουν στην Ελλάδα. Πολύ πικρό κεφάλαιο αυτό. Λέω για το χάος, εδώ και δεκαετίες, να χωρίζει την Ελλάδα με την ομογένεια. Και η ευθύνη βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά τη μια πλευρά, την Ελλάδα.
Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος, που πάντα είναι χερωένη σε δις, δεν είναι το μείζον. Άλλο είναι. Κι αυτό είναι η έλλειψη ουσιαστικής επαφής με την επώνυμη ομογένεια. Με τους παραλήδες Έλληνες, όσους έχουν το money και το φυσάνε. Πατριωτάκια είναι, είτε γεννήθηκαν εδώ, είτε εκτός έδρας, και κονόμησαν, χοντροκονόμησαν. Και η Ελλάδα δεν τους ξέρει, δεν προσπάθησε ποτέ να τους κερδίσει. Αυτή είναι η αλήθεια. Λάθος να πει κανείς ότι οι ομογενείς έχουν γυρίσει την πλάτη στην πατρίδα.
Δυο είναι τα υπουργεία μακράν στην Ελλάδα. Το ένα του Τουρισμού, το άλλο της Ομογένειας. Το ένα παίζει μπάλα με στόχο να σκοράρει στην ανάπτυξη όλο και περισσότερο η τουριστική βιομηχανία. Μεθοδικά, οργανωμένα σ’ όλους τους τομείς, όλους τους μήνες του χρόνου. Το άλλο υπουργείο δουλεύει πώς να καλλιεργεί σχέσεις εθνικές, όχι απλά δημόσιες με τους Έλληνες επιχειρηματίες του εξωτερικού. Σχέσεις ουσίας, με περιεχόμενο, με αποτέλεσμα.
Ασφαλώς παίζει ρόλο και ο πατριωτισμός. Ασφαλώς θα ποντάρεις και στον πατριωτισμό του ομογενή επιχειρηματία.
Διαβαστε ακομα: