Δεν έχει καμιά σχέση ο ”οπαδός” με τον ”φίλαθλο”. Δυο λέξεις και έννοιες άσχετες, εντελώς. Από την πρώτη κιόλας μέρα που έσκασε μύτη στη μηντιακή και ποδοσφαιρική πιάτσα το ξεκαθάρισε ο αποδυτηριάκιας. Δεν αποκαλούσε ”φιλάθλους” τους οπαδούς. Επειδή οι οπαδοί δεν είναι φίλαθλοι. Επειδή οι οπαδοί είναι οπαδοί.
Φίλαθλος είναι ο φίλος, ο λάτρης του αθλητισμού. Ο οπαδός είναι ο τυφλός ακόλουθος της μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Και το ποδόσφαιρο δεν είναι αθλητισμός. Είναι παιχνίδι.
Η λέξη φίλαθλος είναι σύνθετη, από το φίλος και άθλος. Η λέξη οπαδός σημαίνει ακόλουθος, συνοδός και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα οπάζω.
Με το ποδόσφαιρο κυρίως εκφράζεται ο οπαδισμός. Και στο ποδόσφαιρο ο άνθρωπος καλύπτει την ανάγκη του να μαζικοποιηθεί. Δεν γεννάει το ποδόσφαιρο το νοσηρό φαινόμενο του οπαδισμού. Υπάρχει η προδιάθεση του ατόμου να δεθεί συναισθηματικά με μια ομάδα.
Νοσηρός ο οπαδισμός, γιατί; Επειδή βγαίνει νοκ-άουτ η λογική. Η σκέψη. Η κριτική. Ο οπαδός έχει φαντασιακό δεσμό με την ομάδα και δεν την εγκαταλείπει ποτέ. Δεν την προδίδει. Δεν την αλλάζει μ’ άλλη. Ποτέ. Αδιαφορεί αν η ομάδα του παίζει καλά, είναι για τα μπάζα. Αν παίρνει ή όχι πρωτάθλημα. Αν κάνει βρωμιές ή όχι. Ο οπαδός είναι αιχμάλωτος στο φάντασμα, την ομάδα του, που θαρρεί ότι λειτουργεί ιδεολογικά, θρησκευτικά, κοινωνικά.
Μόνο με το ποδόσφαιρο έχει σχέση ο οπαδισμός; Όχι, βέβαια! Οπαδικού τύπου είναι και η σχέση του θεωρούμενου πιστού με τη θρησκεία του. Και η θεωρούμενη ως πίστη αναδεικνύει υπαρξιακά την ατέλεια του ανθρώπου να αποδέχεται με όρους μεταφυσικού χαρακτήρα μια δήθεν κοινωνικοποίηση μπαίνοντας κάτω από μια ”προστατευτική” ομπρέλα. Με την όχι συνειδητή σκέψη, ότι δεν είμαστε μόνοι σε τούτον τον κόσμο.
Μήπως το άτομο… επιλέγει τη θρησκεία στην οποία υποτίθεται γίνεται πιστός της; Όχι, βέβαια. Πριν ακόμα γεννηθεί έχει αποφασιστεί, όχι από τον ίδιον, σε ποιο θρησκευτικό σουπερμάρκετ θα καταχωρηθεί πελάτης. Και έτσι θα πορευτεί αδιαφορώντας αν έχουν λογική τα παραμυθάκια της θρησκείας του. Ούτε καν θα κάνει τον κόπο να τους ρίξει μια ματιά, αν συμφωνεί ή όχι. Πιστός-οπαδός είναι, με την τύφλα του, όχι ερευνητής, μελετητής. Και στο όνομα της ποδοσφαιρικής ή κομματικής και θρησκευτικής οπαδοσύνης του εύκολα τα κάνει λίμπα, γήπεδο, σινεμά, θέατρο.
Διαβαστε ακομα: