Πώς το εξηγείς αυτό, σου βάζω ένα εύκολο. Αθλητισμό δεν έχεις, και κυκλοφορούν οι περισσότερες αθλητικές εφημερίδες εδώ στην Ελλάδα, σε σύγκριση με κάθε άλλη χώρα στην Ευρώπη. Ποδόσφαιρο δεν έχεις και μέχρι πρόσφατα οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες, δηλαδή οι οπαδοί τους συντηρούσαν δυο-τρεις εφημερίδες η καθεμία.
Το ίδιο και με τις οικονομικές εφημερίδες. Μπόλικες κι αυτές. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει, δηλαδή στον τομέα οικονομία είναι χαίρετε, και έχει τις περισσότερες καθημερινές πολιτικές εφημερίδες από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης.
Λοιπόν. Ποιο είναι το σχόλιο σου; Να σου πω εγώ; Είσαι περίπτερο. Αυτό είναι το σχόλιο μου. Είσαι μικρομάγαζο. Κυκλοφορείς στην Ευρώπη με νοοτροπία μικρομάγαζου.
Πολλά κανάλια, όλα στη λεχριτοσύνη. Πολλά ραδιόφωνα, όλα της πλάκας. Πολλά κόμματα. Όλα της ανυπαρξίας. Πώς να πας μπροστά; Και κάθε τόσο, με την κουλτούρα της αρπαχτής, ξεφυτρώνουν με πονηρες σκοπιμότητες νέες εφημερίδες, νέα κόμματα, καμιά σχέση με παράδοση, με συνέχεια, με αξιοπιστία.
Ένα κράτος για να πάει μπροστά, για να κρατιέται υψηλά θέλει πολυεθνικές τράπεζες, βαρβάτα σουπερμάρκετ, πανίσχυρα επιχειρηματικά μεγέθη, κόμματα με ρίζες στην κοινωνία κι όχι περισσότερα από τρία, πολυτέλεια τα τέσσερα κόμματα, είναι περιττά.
Και στο ποδόσφαιρο. Για όνομα. Δέκα τέσσερις οι ομάδες στη μεγάλη κατηγορία, δηλαδή στην πραγματικότητα με περισσότερες από τις τις μισές, επιπέδου Β’ εθνικής. Είπαμε. Η φιλοσοφία του μικρομάγαζου. Η επικυριαρχία της σκαρταδούρας.
Διαβαστε ακομα: