Μαγκιά. Να θέλει ο άλλος να τα διαβάζει σα να τα γράφει ο ίδιος. Μαγκιά κλανιά. Είμαι αναγνώστης και θέλω να μου τα γράφουν όπως γουστάρω εγώ. Μιλάμε για μαγκιά, και άμα λάχει σπάει προφυλακτικά.
Κι αν ο άλλος δεν συμφωνεί μ’ αυτά που διαβάζει, τότε επιτόπου βγάζει πουλημένο τον δημοσιογράφο. Ότι τα παίρνει από έναν ισχυρό της πιάτσας.
Να το καταλάβω. Αν ο γραφιάς κάνει τα κέφια μερίδας αναγνωστών δεν είναι πουλημένος σ’ αυτούς; Πουλημένος είναι, τα γράφει, τα παρουσιάζει και ας μη συμφωνεί ο ίδιος μ’ όσα υποστηρίζει. Πουλάει τη δημοσιογραφική ψυχή του, αρκεί να κολακεύει αναγνώστες, χρήστες.
Ρωτάω. Ποιο είναι το προτιμώτερο για έναν δημοσιογράφο, αν αποφασίσει να πουληθεί. Να τα παίρνει από τον ισχυρό της πιάτσας, από κάποιον άλλον ή να ξεβρακώνεται στους αγνούς αναγνώστες; Δύσκολη η απάντηση. Γιατί; Επειδή έτσι ή αλλοιώς πουλημένος θα ‘ναι.
Διαβαστε ακομα: