Πρωτακούσαμε για το AIDS πριν από 35 χρόνια περίπου. Την ασθένεια που σκοτώνει και σε κάνει να είσαι προσεκτικός στο σεξ. Να φοράς προφυλακτικό, να μην πηγαίνεις μ’ όποιον και μ’ όποιαν. Θέριζε ο καρκίνος, μπήκε στο παιχνίδι και ο υιός HIV και προκάλεσε και γαμώ τις θεωρίες συνωμοσίας. Ότι, δηλαδή, γι’ αυτό και για εκείνο το λόγο, τον λανσάρισαν στην πιάτσα. Ότι είναι ιός εργαστηρίου. Κατασκεύασμα, να τρομάξει ο κόσμος, να μαζευτεί, γιατί μετά τον πόλεμο το παραξεσάλωσε.
Έχει μία βάση αυτή η θεωρία. Από την αρχή, άλλωστε, της καταγεγραμμένης Ιστορίας, όλα τα λεγόμενα ολοκληρωτικά και συντηρητικά καθεστώτα περιόριζαν τις σεξουαλικές ελευθερίες. Επειδή η αληθινή επανάσταση είναι ο έρωτας. Επειδή την αληθινά ατομική ελευθερία ο άνθρωπος την βιώνει στον έρωτα. Όταν κάνει ό,τι και όπως θέλει στον έρωτα, στην ερωτική σχέση. Κι αν νοιώσει ελεύθερος στη συνουσία, γιατί να μην το προχωρήσει το πράμα και παραπέρα.
Κτυπάς τον έρωτα, αυτό που κάποιος το κάνει μόνος του, ιδιαιτέρως, παρέα μονάχα μ’ άλλον, κτυπάς το πνεύμα της ατομικής ελευθερίας. Αυτό λέει η διανόηση της κουλτούρας.
Τελικά, διέσπασαν τη μοριακή δομή του HIV που προκαλεί το AIDS και πλησιάζουν να βρουν το φάρμακο. Το εμβόλιο. Κονόμα, δηλαδή. Ποιος δεν θα πληρώνει να εμβολιαστεί. Οπότε σειρά θα έχει να παρασκευάσουν ένα άλλο δηλητήριο, κολλητικό κι αυτό, που αφού αρρωστήσει εκατομμύρια κόσμο και θα τρομάξει όλη τη γη, μετά θα ανακαλύψουν και γι’ αυτό το μαντζούνι του.
Διαβαστε ακομα: