Ερώτημα. Αν οι νεκροί ήταν σε μικρότερο νούμερο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα; Εύλογο το ερώτημα, λες και έχει σημασία ο αριθμός των νεκρών κι όχι ο ίδιος ο πόλεμος. Το ζητούμενο είναι να μη γίνεται πόλεμος, κι ας μην σκοτώνεται κανένας. Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια κανείς δεν ξεκινάει πόλεμο με στόχο να σκοτώσει κόσμο, άνδρες, γυναίκες, νέους, γέρους.
Τα διεθνή πρακτορεία καταγράφουν το… σκορ. Τόσοι οι νεκροί, τόσοι οι τραυματίες. Τόσοι ένστολοι, τόσοι άοπλοι έχασαν τη ζωή τους. Τόσοι στα νοσοκομεία. τόσοι οι βαρειά τραυματισμένοι, τόσοι οι χειρουργηθέντες, τόσοι θα μείνουν χωρίς χέρια, πόδια, τόσοι από τη μια πλευρά, τόσοι από την άλλη κλπ. κλπ.
Οι πόλεμοι είναι μια ανάγκη. Μια αναγκαιότητα. Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται απ’ όλους. Μας το λέει η Ιστορία. Ο άνθρωπος σε κάθε εποχή μαθαίνει το μάθημα του. Ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα από την οποία δεν ξεφεύγουμε. Δεν είναι κάτι απαίσιο και φριχτό ο πόλεμος. Τον έχουν αποδεχθεί.
Διαβαστε ακομα: