Της δεδηλωμένης και στην Ελλάδα. Εικόνες αληθινά πρωτοφανείς, η καλύτερη για τους σκηνοθέτες του κινηματογράφου και ταινίες καταστροφής. Στα απίθανα φιλμ που τα βλέπεις και λες Έλα το παρατραβάνε…
Δεν παίζεται, ρε, η φύση. Τίποτα δεν είναι ικανό να την κάνει ζάφτι. Άνεμοι με ταχύτητες αεροπλάνου σε πτήση σαρώνουν, ξεσκίζουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Οι δε ουρανοί αν αποφασίσουν δεν το ‘χουν σε τίποτα να σε διαλύσουν. Και το έργο είναι χειρότερο από κάθε άλλη φορά. Βέβαια.
Τα έχουμε πει. Ό,τι έχει συμβεί, απίθανο και αδύνατο, επαναλαμβάνεται, μάλιστα περισσότερο ισοπεδωτικό και οδυνηρό. Η γη μπαίνει στη θάλασσα και το νερό πλημμυρίζει την πόλη. Κυκλώνας είναι αυτός, σε κυκλώνει και σε παραλύει, κι εσένα και ό,τι υπάρχει ολόγυρα σου.
Σηκώνεις τα χέρια. Περιμένεις πότε θα σφυρίξει λήξη. Η φύση αποφασίζει, καμιά άλλη αρχή. Τι; Να τα βάλεις με τη φύση; Είναι σα να έχεις την απαίτηση να δαμάσεις τον Θεό. Να του πεις να κάτσει καλά.
Διαβαστε ακομα: