Τελείωσαν οι εκλογές στον Σύριζα, άντε να πιάσουμε δουλειά. Αυτό είπε η δις χαμένη Ευτυχία – Έφη – Αχτσιόγλου. Ποια δουλειά; Η γνωστή. Η δουλειά του πολιτικού είναι να αγωνίζεται. Όχι να παράγει. Όχι να βγάζει αποτέλεσμα. Να αγωνίζεται και να δίνει ελπίδες στον κοσμάκη.

Μια στιγμή. Μην παρεξηγηθώ. Δεν σχολιάζω τον πολιτικό, αλλά τον κόσμο. Αν τα έβαζα με τον πολιτικό, τότε θα ήμουνα λαϊκιστής. Δημοκρατία έχουμε. Το ποιος, λοιπόν, είμαι ο πολιτικός ορίζεται από τον κόσμο. Από τον λαό, όπως τον αποκαλούν. Να ξέρουμε τι λέμε. Στη δημοκρατία ο κόσμος ψηφίζει τον πολιτικό, όχι τα αντίστροφο.

Η κουβέντα για την 38χρονη κυρία Έφη Αχτσιόγλου. Σαν παραδοσιακή, λοιπόν, πολιτικός, δηλαδή παλαιοκομματική του κερατά, στο πιτς φυτίλι ξέχασε την ήττα της, και  μίλησε για άμεσο αγώνα ενάντια στην ΝΔ. Για τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες της αριστεράς και του κόμματος, ούτε λέξη. Σα να είναι το ίδιο να πολεμάει κανείς με πυραύλους ή με σκεπάρνια. Σημασία έχει ο πόλεμος. Ο αγώνας. 

Κι άντε και κέρδισες! Όχι με τον οπλισμό σου, όχι με το δικό σου πολιτικό οπλοστάσιο, άλλα με τα ίδια όπλα του αντιπάλου. Ποιο θα είναι το όφελος; Η νίκη. Να νικήσεις σα να νίκησε ο πολιτικός αντίπαλος.