Έστω ότι τα τελευταία 30 χρόνια, βάλε τα 40, δηλαδή οπωσδήποτε από τη μεταπολίτευση και δώθε, ότι έγιναν μέλη της ΚΝΕ 200.000- 300.00 νέοι, εργάτες, φοιτητές, αργόσχολοι, όποιοι. Η ερώτηση. Πόσοι απ’ αυτούς συνέχισαν να είναι οργανωμένοι στο ”λαϊκό κίνημα”, όπως το λένε. Στην ΚΝΕ ή αφού ενηλικιώθηκαν στο ΚΚΕ;

Είναι πια σε κάποια ηλικία όποιος στρατεύεται στην ΚΝΕ. Δεν είναι πιτσιρίκι με 8 και 12 μονάχα καλοκαίρια στη ζωή του. Ούτε παίζει το χριστιανικό κόλπο, από μωρό να τον βαφτίζει στην κολυμπήθρα του κόμματος η μάνα του και ο μπαμπάς του. Ήδη έχει διαβάσει, έχει ακούσει, έχει δει γύρω τι τρέχει και αποφασίζει να οργανωθεί ως κομουνιστής. Να παλαίψει για τον λαό, όχι να κάνει την πλάκα του.

Ξανά μανά ρωτάω. Ποιο είναι το ποσοστό των νέων, αγοριών και κοριτσιών, που παραμένουν στην ΚΝΕ, συνεχίζουν να λειτουργούν μέσα και κοντά στο κόμμα; Το 1%, το ενάμισυ, το δύο, το 2,3 τα εκατό, το πόσο;

Σα σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου, το 1962, στήθηκε η ΚΝΕ, σε εποχή «ανένδοτου αγώνα» του Γεωργίου Παπανδρέου ενάντια της δεξιάς του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δηλαδή όταν ακόμα το ΚΚΕ ήταν παράνομο. Σήμερα το ΚΚΕ, όπως και η ΚΝΕ, είναι νόμιμες οργανώσεις. Όποιος θέλει μπαίνει και όποιος θέλει φεύγει. Και οι περισσότεροι, οι πολύ περισσότεροι, οι πάρα πολύ περισσότεροι φεύγουν, έφυγαν. Δεν έμειναν. Γιατί; Τι «φταίει».

Ένα από τα δυο.

Διαβαστε ακομα:

ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΑΤΕ, ΡΕ,ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ