Δεν το αντέχω. Δεν μπορώ άλλο. Μέχρι που θα γίνω Λευτέρης Παπαδόπουλος. Να αμολύσω στίχους παραπονιάρικους, αλλά κουλτουριάρικους για την ομαδάρα μου. Και για τους επαγγελματίες κλάψες. Όσους με τα γραπτά τους, τα ρεπορταζιακά και δήθεν δημοσιογραφικά, συνεχίζουν να συμπεριφέρονται στην ομάδα λες και είναι φουκαριάρα. Μια ζωή στη φουκαραδοσύνη. Προσέξτε το παιδί, το ανήλικο και άβγαλτο, μη γλυστρήσει, μην πονέσει.
Ο λαός της ομάδας. Η διοίκηση της. Οι παίκτες της. Το μηντιακό της τάγμα. Για όλους αυτούς οι.. άλλοι φταίνε. Μια ζωή η ομάδα μας υποφέρει από το κυνήγι των αντιπάλων. Από τη διαιτησία. Από το παρασκήνιο.
Τι είναι αυτά, ρε! ΟλυμπιΑκός και Παναθηναϊκός, και μετά ΑΕΚ και ΠΑΟΚ είναι οι πρώτες φίρμες στην Ελλάδα. Επιτέλους! Σταματήστε το παραμύθι. Αν γυριζόντουσαν σήμερα ταινίες σαν κι εκείνες με Μάρθα Βούρτση και Νίκο Ξανθόπουλο ο κοσμάκης θα γελούσε. Πάνε αυτά. Τα ξεπέρασε ο ντουνιάς. Να, όμως, που στη μπάλα, ομαδάρες με χιλιάδες λαό και προέδρους κολοσσούς του χρήματος έχουν μείνει πίσω. Στα παλιά.
Οι αράδες με αφορμή ότι σα σήμερα 13 Σεπτεμβρίου, το 1972, η παοκάρα έδωσε το πρώτο ευρωπαϊκό ματς της Ιστορίας της. Για το πεθαμένο πλέον κύπελλο Εκθέσεων. Μπροστά σε 5.000 παοκτσήδες στο Πράτερ της Βιέννης η ομαδάρα πήρε 0 – 0 από την προβληματική Ραπίντ. Αποκλείστηκε, βέβαια, με 2 – 2 στη ρεβάνς της κατάμεστης Τούμπας παρ’ ό,τι ήταν το φαβορί στο κυπελλούχων. Επειδή ο ΠΑΟΚ είναι ο γνωστός, ο αιώνιος ΠΑΟΚ. Ο κομπλεξικός.
Ο αδικημένος από την πουτάνα την Αθήνα. Ο πεντακάθαρος, όχι ο βρώμικος και του κατεστημένου, όπως η τριάδα του κέντρου, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ.
Παοκτζήδικη κλάψα σημαίνει αδικία σε βάρος του ΠΑΟΚ από τους ίδιους του ανθρώπους του. Να είναι πλέον δυνατός, να μην έχει ανάγκη τίποτα και να τον… προστατεύουν με το ζόρι. Ο ΠΑΟΚ σήμερα τα έχει όλα. Λεφτά, παίκτες, κόσμο βέβαια, και απ’ ευθείας κονέ με τα λεγόμενα κέντρα εξουσίας.
Αυτή είναι η αδικία. Να μη μειονεκτεί ούτε στα νύχια ο ΠΑΟΚ από τους άλλους ανταγωνιστές, και οι δικοί του να τον αντιμετωπίζουν λες και είναι της καρπαζιάς. Μη μου άπτου. Και τι θα γίνει στο πρωτάθλημα. Ξεκάθαρα πράγματα. Φταίνε οι προστάτες του ΠΑΟΚ του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ. Είτε πουλάνε νταβατζηλίκι διότι χαρτηλικώνονται, είτε όχι. Αυτοί είναι οι πρώτοι υπαίτιοι που η ομαδάρα τους δεν έχει πρόσωπο στην Ευρώπη και χάνει το πρωτάθλημα. Ναι, αυτοί οι αξιοθρήνητοι ορκισμένοι υπερασπιστές, γιατί απλά δεν πιστεύουν στην ομάδα τους.
Έτσι είναι. Αν είχαν εμπιστοσύνη στην ομαδάρα τους δεν θα μετέδιδαν με τρόπο χολερικό την ανασφάλεια στην εξέδρα. Δεν θα εξαγρίωναν τους οπαδούς τους. Και δεν θα μαγείρευαν με το γνωστό λεχρίτικο τρόπο από τώρα τις δικαιολογίες για την αυριανή αποτυχία.
Διαβαστε ακομα: