Ακόμα είναι ζεστός ο θάνατος του 29χρονου οπαδού από την αλητεία της οπαδοσύνης. Ξενόφερτης ή μη εισαγόμενης. Μη ξεχνιόμαστε με την ευκαιρία της έναρξης του ντόπιου πρωταθλήματος. Και άρθρο πρώτο, αδιάφορο αν αλλοδαποί ή ελληνόπουλα μαχαίρωσαν δολοφονικά το θύμα. Και άρθρο δεύτερο, επίσης αδιάφορο αν ο Μιχάλης ήταν οπαδός της ΑΕΚ ή άλλης ομάδας.
Λιβανίζοουν τη βία, την εγκληματική βία οι επώνυμοι! Άλλος μπουκάρει με τη πιστόλα στον αγωνιστικό χώρο, άλλος επίσης στη διάρκεια του παιχνιδιού ρίχνει μπάλες στο χορτάρι. Μην τα ξεχνάμε. Μην τα αφήνουμε στην άκρη. Γιατί κυβερνήσεις και ουέφες ζητάνε από τους ίδιους τους επώνυμους τις… προτάσεις τους για το πως αντιμετωπίζεται ο χουλιγκανισμός.
Από την άλλη εν όψει της πρεμιέρας του πρωταθλήματος κάποιο πίτουρες της δημοσιογραφίας ζήτησαν από τον κόσμο να φορέσει… παπιόν. Κι αν δεν έχουν σμόκιν στη γκαρδαρόμπα τους να εμφανιστούν στο γήπεδο με το γαμπριάτικο κοστούμι τους. Κι αν θα συνοδέψουν σύντροφο, σύζυγο, αυτή να κάτσει στην εξέδρα με τουαλέτα.
Σε ποιον τα λένε αυτά, ρε; Σε εξωγήινους. Σε ακροατήριο του Μεγάρου Μουσικής. Στα μέλη της Αθηναϊκής Λέσχης. Εδώ είναι Ελλάδα, μια σκέτη γραφικότητα. Μεγάλα λόγια κι όχι έργα. Με κούφιες λέξεις, τις γνωστές παπαριές για άλλη σελίδα, για νέα εποχή, για αλλαγή, για απαλλαγή, για πάταξη της βίας, για καθαρή διαιτησία κλπ κλπ.
Κάθε χρόνο το πρωτάθλημα είναι πιο ελεεινό από το προηγούμενο. Και πάντα η κυβέρνηση παλεύει κι αυτή για καλύτερο πρωτάθλημα, και οι ποδοσφαιρικές αρχές είναι ευχαριστημένες αν δεν ορμήσει άλλος με κανένα μπαζούκας.
Διαβαστε ακομα: