Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ. Γράφει κάποιος κάτι όχι ευχάριστο, ίσως και κακοηθέστατο για την Ελλάδα, και επιτόπου τον χαρακτηρίζουν “προκλητικό”. Άστονα, ρε, να γράψει ό,τι γουστάρει.. Είτε έχει δίκαιο, είτε όχι. Μην ασχολείσαι. Δεν σε συμφέρει να επαναλάβεις το πολυμεταχειρισμένο “Μας προκαλούν”.
Πιθανόν να σε προκαλούν. Γιατί, όμως, κάνεις το παιχνίδι τους; Άσε ότι παίζει να μην έχουν σκοπιμότητα σε βάρος σου. Το γραφτό τους, η κουβέντα τους να μην είναι ενέργεια δόλια. Πιθανόν οι άνθρωποι να μην έχουν κάτι ενάντιο της Ελλάδος και όσα ισχυρίζονται να μας αξίζουν.
Τα λέμε με αφορμή το αμόκ ενθουσιασμού στην Ελλάδα για τις ανασκαφικές έρευνες στον αρχαίο Τάφο της Αμφίπολης, το 2014, το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου. Δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hurrieyet μπέρδευε την Αμφίπολη με την τότε ρευστή πολιτική κατάσταση. Και επέκρινε τους Έλληνες, ότι πέταξαν από τη χαρά τους όχι τόσο για τα αρχαιολογικά ευρήματα, όσο για να ξεχαστεί η οικονομική κρίση, που πραγματικά τους μειώνει διότι αυτοί οι ίδιοι είναι οι υπαίτιοι.
Λοιπόν. Άστους να λένε. Τους Τούρκους, και όποιους άλλους. Για τούτο και για εκείνο. Τι κόλπο είναι αυτό εδώ και 200 χρόνια; Ότι μας προκαλούν. Ναι, ρε, σε προκαλούν. Ναι, ρε, ας το δεχθούμε, αν και δεν είναι σίγουρο πως σε προκαλούν. Εσύ, γιατί… προκαλείσαι; Γιατί δείχνεις ότι ενοχλείσαι; Να σου πω εγώ το γιατί. Επειδή είσαι μικρός. Ναι, είσαι μικρός. Γιατί, όμως, να παραδεχθείς ότι είσαι μικρός; Για να δείξεις ναι μεν είμαι μικρός, όμως δεν είμαι και λίγος.
Ποιοι, όμως, είναι αυτοί που εκδηλώνουν τα συναισθήματα πρόκλησης του ελληνικού λαού; Εδώ σε θέλω! Τα μήντια. Αυτόν τον εύκολο τρόπο έχουν για να κάνουν επίδειξη ψευτοπατριωτισμού και ψευτοεθνικισμού. Αν σκεπτόντουσαν αληθινά πατριωτικά τότε στην ατζέντα τους θα υπήρχε και το όπλο “Αδιαφορία” στις ξένες … προκλήσεις.
Με την ευκαιρία. Όταν έσκασε η μπόμπα της Αμφίπολης, με την ανακάλυψη του Τάφου στις όχθες του Στρυμώνα, τα ΜΜΕ για μέρες πολλές έπαιξαν πολύ δυνατά το θέμα. Περίεργο. Περιεργότατο. Το πρώτο, σκέπτεσαι, είναι ότι οι Έλληνες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τα “αρχαία”. Χεστήκανε, όμως. Περισσότερο ενδιαφέρον υπάρχει στο εξωτερικό για την πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων, παρά στο εσωτερικό. Τσεκαρισμένο. Καρατσεκαρισμένο.
Δεν το συζητάμε ότι αυτά που βρέθηκαν στον Τάφο της Αμφιπόλεως είναι υψηλής αρχαιολογικής αξίας. Και λοιπόν; Μήπως γνωρίζουμε τα μνημεία στην Ελλάδα, που βρίσκονται, ποια είναι, και αναφέρομαι στα σπουδαιότερα. Μήπως τα επισκέπτονται οι Έλληνες και δεν το έχουμε πάρει πρέφα.
Δεν θυμάμαι, για παράδειγμα, κάποια κυριακάτικη εφημερίδα να έκανε προσφορά π.χ. έναν Οδηγό Αρχαιολογικών Μουσείων. Γιατί; Εμπόριο κάνουν οι άνθρωποι κι αυτό δεν είναι ντροπή. Πουλάνε ό,τι πουλάει. Ό,τι αγοράζεται. Από σιντί, ντιβιντί, μέχρι περιοδικά, ό,τι άλλο χώνουν μέσα ως ένθετο, που όμως ενδιαφέρει τους αναγνώστες, τον κόσμο. Να, γιατί ήταν περίεργο πράμα τόσο μεγάλη δημοσιότητα για ένα αρχαιολογικό εύρημα, σαν αυτό στην Αμφίπολη.
Διαβαστε ακομα:
