Γράφει ο Βενέδικτος Παρλαβάντζας
Άτιμο πράγμα η μοναξιά. Δεν έχει σημασία που είναι 25 εκατομμύρια νοματαίοι. Είναι 25 εκατομμύρια νοματαίοι, μόνοι τους. Στο κάτω δεξί μέρος του χάρτη μακριά από όλους. Μιλάμε για την αγαπημένη Αυστραλία και τους λατρεμένους Αυστραλούς. Το κύμα ξέβρασε εκεί τους πατεράδες τους πριν από αιώνες. Κι όταν μιλάμε για προγόνους εννοούμε όλα τα λαμόγια που ξεφόρτωσαν προς βρώσιν των καρχαριών οι εξερευνητές και μερικοί από αυτούς τη σκαπούλαραν. Διασώθηκαν και αναμείχθηκαν με τους τίμιους ιθαγενείς.
Παρακάτω. Λέγαμε για τη μοναξιά των Αυστραλών. Θα πρέπει, να παραδεχθούμε ότι το δουλεύουνε το πρόβλημά τους. Τσουρνέψανε μια ποδοσφαιρική θέση στην Ασία. Παίζουν πια στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών. Ξεφύγανε από τα μελαγχολικά απογεύματα στη Νέα Καληδονία του Κριστιάν Καρεμπέ και στο Βανουάτου, όπως λέμε στο πουθενά.
Τρόμαξε το Ισραήλ, το οποίο πριν από όλους άνοιξε το δρόμο. Το γνωστό μας Ισραήλ που παίζει μπάλα στην Ευρώπη, καθότι οι άραβες δεν θέλουν την παρέα του και κατά βάση την ύπαρξή του.
Το άλλο κατόρθωμά των Αυστραλών, για να μην ξεχνιόμαστε, είναι η συμμετοχή τους στο διαγωνισμό της Eurovision! Παραδέξου το. Εδώ άρπαξες την κατακεφαλιά και σε τελείωσα. Βρέξε κεφάλι να συνέλθεις και διάβασε. Φοβερά πράγματα. Αντί για Μότσαρτ να ακούσεις τις διάφορες Κοντσίτες. Τελικά, γουστάρω με χίλια τους Αυστραλούς. Είναι κιμπάρηδες αν σκεφθείς ότι κάνουν άλματα στο σύγχρονο εξευρωπαϊσμό τους. Πουτάνα μοναξιά!
Διαβαστε ακομα: