Πλατινί. Όνομα που παραπέμπει σε πλατίνα. Σε χρυσό. Έχει σημασία το όνομα. Άλλο να σε λένε Μπαρπούτσαλο, άλλο Μελιδώνη. Μελισσά. Η σκέψη πάει στο μέλι, σε κάτι γλυκό. Ο Μισέλ Πλατινί είναι και χαμογελαστός. Συμπαθής. Φάτσα κινηματογραφική. Εραστή. Ερωτιάρη. Από μικρό παιδί φτουράει. Το ‘χει, ρε παιδί μου. Και στη μπάλα μεγάλος. Σπουδαίος ποδοσφαιριστής.
Για να φτάσει ψηλά, όμως, στο παραγοντιλήκι χρειάζεται κανείς και το άλλο. Να είναι πονηρός. Να έχει προσόντα πυραμιδάρχη. Τι είναι αυτό; Να ξέρει τη δουλειά, πως να σταθεί στην κορυφή, έτσι όπως σε θέλουν οι από κάτω, του πρώτου και του δεύτερου επιπέδου, του τρίτου και του τέταρτου. Να έχει το κουμάντο της πυραμίδας, διαφορετικά δεν περπατάει ο αρχηγός στο power game.
Με εκλογές γίνεται πρόεδρος ο βρωμιάρης στην UEFA, στην FIFA, οπουδήποτε. Αυτοί που ψηφίζουν είναι λαμόγια. Και εκπροσωπούν λαμόγια. Ψηφίζουν τον κάθε Μπλάτερ ή Πλατινί με ανταλλάγματα. Και οι ίδιοι, άλλωστε, έχουν εκλεγεί στη χώρα τους με δημοκρατικές διαδικασίες, δηλαδή με αγορασμένες ψήφους. Τι μου δίνεις για να σε ψηφίσω. Τι θα κονομάω από σένα, αρχηγέ, αν σε βγάλω πρόεδρο.
Ο Πλατινί μπήκε στο κόλπο από τον Γιόζεφ Μπλάτερ (φώτο, οι δυο τους). Αυτός ήταν ο δάσκαλος του. Τα συμφέροντα, όμως, από κολλητούς τους έφεραν απέναντι. Ο ένας ενάντια στον άλλον. Μέχρι που βρώμισαν οι λαμογιές τους και βρέθηκαν εκτός. Τους ξέρασε το ποδόσφαιρο. Λέμε τι συμβαίνει. Λέμε και ότι δεν βγαίνουν όλα στη φόρα.
Ο Μισέλ Πλατινί γεννήθηκε 21 Ιουνίου 1955. Όταν έσκασε μύτη στο παραγοντιλήκι δέχθηκε νε γίνει προστατευόμενος του αρχιμαφιόζου προέδρου της ΦΙΦΑ Μπλάτερ. Ο Μιχαλάκης εκλέγεται τρεις φορές, τρεις τετραετίες πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ. Γνωρίζει πολύ καλά πως ”διαχειρίζεται” την παγκόσμια εξουσία του ο εβραιοελβετός Μπλάτερ και βάζει στο σημάδι τον Γάλλο, να του πάρει τη θέση. Αφού ο Γάλλος είχε ξεκινήσει να κτίζει τη δική του πυραμίδα με ομοσπονδιάρχες χωρών στις πέντε ηπείρους. Να μοιράζει από τη σακούλα περισσότερα, πακέτα και αξιώματα, στα επίλεκτα λαμόγια.
Προσόν του Πλατινί ότι είχε και στόμα πολιτικού, όχι μόνο πρακτικές αρχηγού κόμματος. Συνεχώς αναφερόταν στον πόλεμο ενάντια στη… διαφθορά του ποδοσφαίρου. Έριχνε σπόντες για τον πρόεδρο της FIFA, τον Γιόζεφ Μπλάτερ.
Και ”τεχνοκράτης” ο Πλατινί. Βέβαια. Όταν κάποιος απευθύνεται στον κόσμο, όταν ζητάει τη ψήφο των άλλων, θα παραμυθιάζει. Με γλώσσα πολιτικάντικη. Και ο Μιχαλάκης έδειχνε υπεράνω υποψίας. «Ακίνδυνος» να στη φέρει αν τον βάλεις δίπλα σου. Αν νταραβεριστείς μαζί του.
Διαβαστε ακομα: