Το ματσάκι έληξε ισόπαλο και μετά την παράταση. Επομένως θα κτυπηθούν τα πέναλτυ. Πως αλλοιώς θα βγει ο νικητής; Δεν είναι σόνικο να βάλουμε τους δυο αντιπάλους να πλακώθούν μέχρι το πρωί. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μετά από 120 λεπτά οι παίκτες έχουν κρεμάσει.
Τελικά ποιος βγαίνει νικητής; Όχι απαραίτητα αυτός που πέτυχε και τα πέντε πέναλτυ, αλλά αυτός που πέτυχε περισσότερα απ’ όσα ο αντίπαλος. Ο νικητής πιθανόν να αναδειχθεί ας στείλει και μόνο μια φορά το τόπι στο πλεχτό, αν ο αντίπαλος αστοχήσει σ’ όλες τις εκτελέσεις.
Αν ο Τσίπρας έπαιρνε τα ίδια ποσοστά του, σύμφωνα με το σκορ του Σύριζα στις προηγούμενες εθνικές και ευρωπαϊκές εκλογές, ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να ξανακυβερνήσει με το κόμμα του. Είπα κόμμα; Λάθος.
Ποιο κόμμα; Ποια ΝΔ και ποιος Σύριζας. Τους ακούσαμε τους… αρχηγούς στην πρώτη τους δήλωση όταν πια οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα της κάλπης. Ξεδιάντροπα μιλούσαν σε πρώτο ενικό. Εγώ… , εγώ…, εγώ…, θα κάνω και θα ράνω…
Ο Μητσοτάκης κέρδισε, ο Τσίπρας έχασε. Έτσι πάει. Και επειδή έτσι πάει, τα κόμματα είναι βαποράκια σκέτα του αρχηγού. Ας μην είναι αυτός ηγέτης. Με προσόντα ηγέτη. Στη σέντρα βγαίνει η φιγούρα του κάπταιν με το περιβραχιόνιο, δεν παίζουν οι θέσεις, οι αρχές, οι ιδέες, το πρόγραμμα κι άλλες τέτοιες παπαριές του κόμματος. Τι είναι αυτά, αυτά γίνονται πατσαβούρες μετά τις εκλογές.
Διαβαστε ακομα: