Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Το διάταγμα που αποκαλείται Κώδικας Χαμουραμπί συντάχθηκε πιθανώς το 1762 π.χ. Ο επίλογος του διακήρυττε ότι «…ο ισχυρός δεν μπορεί να καταπιέζει τον αδύναμο, η δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύει τη χήρα και τα ορφανά (…) για να αποδίδεται δικαιοσύνη στους καταπιεσμένους». Παράδοση στις διαγραφές χρεών είχε δημιουργηθεί και στην Αίγυπτο, όπως επιβεβαιώνει η λεγόμενη στήλη της Ροζέτας.
Η «στήλη της Ροζέτας» (φωτό), σκαλίστηκε το 196 π.χ. και βρέθηκε το 1799 στην πόλη Ροζέτα, από τον Γάλλο Μπουσάρ. Η αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών έγινε από τον Γάλλο Σαμπολιόν το 1822.
Η στήλη της Ροζέτας αποτέλεσε λάφυρο του στρατού του Ναπολέοντα το 1799 κατά τη διάρκεια της αιγυπτιακής εκστρατείας και σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο. Η μεταφραστική εργασία διευκολύνθηκε από το γεγονός ότι η πέτρα παρουσιάζει το ίδιο κείμενο σε τρεις γλώσσες: την αρχαία αιγυπτιακή, τη λαϊκή αιγυπτιακή και την ελληνική της εποχής του Μεγαλέξανδρου.
Το περιεχόμενο της Πέτρας της Ροζέτας επιβεβαιώνει την παράδοση της ακύρωσης των χρεών που εφαρμόστηκε στη φαραωνική Αίγυπτο από τον όγδοο αιώνα π.Χ., πριν από την κατάκτησή της από τον Μεγαλέξανδρο το τέταρτο π.Χ. αιώνα. Αναφέρει ότι ο Φαραώ Πτολεμαίος Ε’, το 196 π.Χ. ακύρωσε τις οφειλές του λαού της Αιγύπτου. Τα βασικά κίνητρα των διαγραφών του χρέους ήταν ότι ο Φαραώ ήθελε να έχει στη διάθεση του αγροτιά που μπορούσε να παράγει αρκετή τροφή και να είναι διαθέσιμη για να συμμετέχει σε στρατιωτικές εκστρατείες. Για αυτούς τους δύο λόγους δεν έπρεπε οι αγρότες να εκδιώκονται από τη γη τους, υπό τον έλεγχο των πιστωτών.
Διαβαστε ακομα: