Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σφαγέας των λαών. Φοβερά πράγματα. Βγαίνουν κάποιοι και για να εντυπωσιάσουν λένε την ανοησία τους. Το πιο φοβερό; Τους παίρνουν στα σοβαρά.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, έτσι λένε οι γραφές, γεννήθηκε 20 Ιουλίου το 356 και πέθανε στις 10 Ιουνίου, το 324 στα 33 του, χωρίς ακόμα να έχει ξεκαθαριστεί ποια ήταν η ακριβής αιτία του θανάτου του. Ψάχνουνε, ίσως το βρούνε, όπως βρούνε και τον τάφο του. Τι λέγαμε;
Ότι κατά καιρούς σκάνε μύτη κάποιοι περίεργοι και λένε ότι η Αλεκάρα ήταν σφαγέας. Κι αντί να τους αγνοήσουν, αντί να τους πετάξουν τίποτα φασίνες και στουπιά, το ρίχνουν στον αντίλογο.
Λες να βγαίνει κάποιος σήμερα Δευτέρα να μας πει ότι είναι Δευτέρα, όχι Τρίτη. Ε, δεν είναι νούμερα όσοι του ζητήσουν εξηγήσεις, γιατί λέει ότι είναι Δευτέρα, όχι Παρασκευή.
Στρατηλάτης ήταν ο Αλέξανδρος. Πολέμαρχος. Και με τα στρατά του απλώθηκε στα πέρατα του κόσμου. Κουβαλούσε μαζί του, εκτός από τανκ, πυραύλους, αεροπλάνα, και επιστήμονες, και καλλιτέχνες, και λαογράφους, και γεωγράφους, και αστρονόμους, και ντεκορατέρ, και στυλίστες, και ντηζάινερ. Όλοι αυτοί δεν πολεμούσαν, στις μάχες έριχνε το αληταριό που είχε καβατζώσει, και πρώτος απ΄ όλους, στην πρώτη γραμμή ο ίδιος.
Βεβαίως έσφαξε ο γίγαντας ο Αλέξανδρος. Η αποστολή του δεν ήταν να σφάξει, όμως για να καταφέρει ό,τι ξεκίνησε δεν μπορούσε να μην κατακτήσει λαούς. Να μη σφάξει λαούς. Έκαψε, λοιπόν, και ρήμαξε, και κατέστρεψε.
«Ζει ο Μέγας Αλέξανδρος;» ρωτάει η φουκαριάρα γοργόνα. Βεβαίως ζει ο Αλέξανδρος. Ο Λαμπράκης δεν ζει και ο Παναγούλης, ο Μαρξ και ο Λένιν δεν ζουν. Ο Τσε Γκεβάρα κι όλοι οι επαναστάτες δεν ζουν και δεν μας οδηγούν. Όλοι αυτοί έχουν πεθάνει, για να μη σου πω ότι ποτέ δεν έζησαν, ως μύθος δεν έζησαν. Ο Αλέξανδρος ζει, όμως. Ολοζώντανος ο μύθος του. Γιατί, όμως;
Διαβαστε ακομα: