Δεν περνάει εβδομάδα να μη γίνει ένα γκάλοπ, να μετρηθεί η δύναμη των κομμάτων. Κάτι τρέχει στους στάβλους, επειδή σήμερα π.χ. το ΚΚΕ έφθασε στα 5,6 από το 4,9. Η ΝΔ από τόσο πήγε στο τόσο και ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε ή μείωσε τη διαφορά του κατά μισή μονάδα ή τέσσερις μονάδες από τη ΝΔ.

Στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών έχει βαρέσει κόκκινο η νοσηρότητα του ποδοσφαιρικού οπαδισμού. Δεν υπήρχε αυτό! Σήμερα φοριέται, σε ακραίους βαθμούς, κυρίως από τη νεολαία. Μιλάμε για Αποκάλυψη Τώρα, την οποία δεν πλησιάζουν! Απασχολεί περισσότερο ποιο κόμμα είναι… προοδευτικό και ποιο εκπροσωπεί τη… δημοκρατική παράταξη.

Ρε, καραξεφτυλισμένοι, ποια σημασία έχει να δηλώνει κανείς ”προοδευτικός”, να ψηφίζει κόμμα που κυβέρνησε 40 χρόνια και η χώρα, η κοινωνία να πηγαίνει πίσω ηθικά, πνευματικά, οικονομικά.

Το φαινόμενο του χουλιγκανισμού, του γελοίου οπαδισμού δίνει καθημερινά ρεσιτάλ στα social media και ξεπερνά τα όρια του παραλογισμού, της ψυχικής διαταραχής. Υστερία κανονική. Τέτοιο πράμα δεν υπήρχε μέχρι τη δεκαετία του ’80. Ξαφνικά, νέα παιδιά 18-22 χρονών, προκειμένου να εκδηλώσουν την ανωμαλία τους ανακαλύπτουν μια γηπεδική ομάδα. Και κάποιες απ’ αυτές τις νεολαιίστικες χολέρες αποτελούν τον πυρήνα της αναγνωστικής πελατείας των λεγομένων αθλητικών εφημερίδων.

Η εφημερίδα δεν καλεί τον οπαδό να γνωρίσει το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ. Να αγαπήσει περισσότερο την ομάδα του. Να την θαυμάσει, να την χειροκροτήσει. Όχι τέτοια πράγματα. Αυτά απαιτούν γνώση, περιεχόμενο, δίψα για ζωή, για την αλήθεια. «Σχίστε τους» γράφει η εφημερίδα με τίτλους πρωτοσέλιδους. «Φάτε τους». «Δείξτε τους αυτά που έχετε». Τέτοια.