Όλες οι κατάρες της Μπεάτρις έπεσαν στους νεκροθάφτες για το λάθος τους. Η κυρία υπέβαλε μήνυση και ζητούσε αποζημίωση 250.000 δολάρια. Μην επιμείνουμε στη συνέχεια ποια ήταν η κατάληξη αυτής της αλλόκοτης ιστορίας. Επί της ουσίας…
…Αλήθεια, έχει σημασία αν ο πεθαμένος ήταν στη… θέση του; Για να κλάψει τον άνδρα της η κυρία χρειαζόταν να γνωρίζει ότι την… άκουγε ο πεθαμένος; Αν δεν υπήρχε τάφος, η κυρία δεν θα πενθούσε το ίδιο τον άνδρα της;
Ζούμε με φαντάσματα. Βγάζουμε την αληθινή ψυχή μας, τα ειλικρινά αισθήματα μας σε άτομα, δικά μας και ξένα, υποτίθεται εν ζωή, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ζωντανούς νεκρούς. Γιατί; Ελπίζουμε! Φοβόμαστε υπό το κράτος της άγνοιας, κάποιες φορές ηθελημένα αποφεύγουμε να αντικρύσουμε την αλήθεια.
Διαβαστε ακομα: