Ό,τι διαβάσετε είναι αληθινό. Κανένα πρόβλημα από πλευράς μου αν δεν πιστεύει κανείς ό,τι διαβάσει. Τελειώνει το ματς Ολυμπιακού- ΑΕΚ 1-3 και ένας γνωστός μου μπαίνει σε άλλη διάσταση, Δηλαδή; Είναι γύρω στα 55, επιχειρηματίας πολύ μικρού μεγέθους. Η γυναίκα του είναι μήνες στο νοσοκομείο, μάλλον δεν ξαναζωντανέψει, έχει άγρια τραβήγματα με τις τράπεζες και με τον γιο του, για κάποιο λόγο έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους.
Κερδίζει η ΑΕΚ, η πολύ καλή ΑΕΚ τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και ο άνθρωπος της ιστορίας μας… πετάει. Έχει πετάξει από το κεφάλι του κάθε μαύρη σκέψη. Δεν χωράει τίποτα το κεφάλι του τίποτα, έχει γεμίσει από τη χαρά της νίκης της ομάδας του.
Τοι είναι το ποδόσφαιρο! Μαλακίες. Ποιο ποδόσφαιρο! Ο οπαδισμός είναι ο θριαμβευτής.
Ο άνθρωπος. Αυτοί είμαστε. Άλλος πολύ, άλλος λίγο, φυτρώνει μέσα μας ο καρκίνος του οπαδισμού κι εμείς το λέμε καψούρα για την ομάδα, αγάπη για τη θρησκεία, ιδεολογία και συμφέρον για το κόμμα. Είναι η καταραμένη προδιάθεση και να κολλάμε σε κάτι, με κάποιο πρόσωπο και να το λέμε έρωτα, και να μη σκεπτόμαστε καν ότι όλα στη σκέψη ξεκινούν από προσωπικό συμφέρον. Και επειδή ο άνθρωπος δεν ξέρει τοι θέλει, ποιο είναι το συμφέρον του, παραδίδεται σε αποτυχημένες ή επιδερμικές επιλογές.
Μάλιστα. Άτομο κάποιας ηλικίας με προβλήματα προσωπικά που του καίνε τη ζωή απογειώθηκε με τη νίκη της ομάδας του. Ποιο ποδόσφαιρο; Ο οπαδισμός κυριαρχεί αιώνες πριν ανακαλυφτεί η μπάλα.
Διαβαστε ακομα: