Ξεσπάει ο εμφύλιος στο Σουδάν. Ποτέ δεν μου καθόταν καλά αυτή η αχώνευτη λέξη, ”εμφύλιος”. Η βαρβαρότητα είναι βαρβαρότητα. Η επιθυμία για εξουσία είναι επιθυμία για εξουσία. Η προδοσία είναι προδοσία. Τι θα πει… εμφύλιος; Ένας πόλεμος ανάμεσα σε δυο καθάρματα της ίδιας φυλής, που έχουν οπαδούς και πολεμιστές επίσης της ίδιας φάρας.
Σουδάν, 47 εκατομμύρια πληθυσμό, η τρίτη σε έκταση μεγαλύτερη χώρα στην Αφρική. Κάτω από την Αίγυπτο κι απέναντι της Σαουδικής Αραβίας. Άρχισαν να σκοτώνονται στο Σουδάν οι Σουδανοί, κι αυτό δεν είναι νέο. Παλιά ιστορία. Στο Σουδάν μετά το τέλος της αποικιοκρατίας έπιασαν δουλειά τα πραξικοπήματα και οι κυβερνήσεις ήταν… στρατιωτικές. Σήμερα;
Ο εμφύλιος δεν γίνεται σήμερα με τόξα και κοντάρια, αλλά με όπλα σύγχρονα, που βέβαια δεν φτιάχνονται εκεί, στο Σουδάν. Αν οι δυτικοί τους επιτρέψουν να φτιάξουν εργοστάσια παραγωγής όπλων και οι Αφρικανοί, κάηκε το κουλούρι τους.
Με το που ξεκινάει ο εμφύλιος στο Σουδάν την κάνουν τρία εκατομμύρια. Επιτόπου και με τη μια εγκαταλείπουν την πατρίδα τους τόσοι Σουδανοί, άντρες, γυναίκες, παιδιά. Να μη μείνουν χωρίς δουλειά οι γνωστές οργανώσεις, φιλανθρωπικές, ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως τις λένε.
Διαβαστε ακομα: