Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Λες και ήταν το τάμα της ζωής του. Στις 23 Απριλίου σα σήμερα, το 2010, ο ΓΑΠ, ανήμερα της γιορτής του, ανήγγειλε από το ακριτικό Καστελλόριζο την ένταξη της Ελλάδος στο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Ήταν κάτι που μελετούσε από το 2009, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επίδοξος πρωθυπουργός.
Το είχε συζητήσει με τον τότε «αρχηγό» του ΔΝΤ, όπως ο ίδιος ο Ντομινίκ Στρος Καν αποκάλυψε στη γαλλική τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο διάλογος μεταξύ των δύο ανδρών…
Γ. Παπανδρέου: Ντομινίκ, απ’ αυτά που βλέπω εδώ, θα έχουμε ανάγκη από ένα σχέδιο του ΔΝΤ.
Στρος Καν: Χωρίς αμφιβολία, αλλά εδώ υπάρχει κι ένας επιπλέον παράγοντας που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να μιλήσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους σου, ώστε να είναι σίγουροι πως το ΔΝΤ θα έρθει να ασχοληθεί με τις υποθέσεις τις Ελλάδος.
Γ.Παπανδρέου: Α, ναι, το πιστεύεις;
Στρος Καν: Ναι, το πιστεύω.
Η Σιδηρά κυρία της Γερμανίας δεν ήθελε να βοηθήσει την Ελλάδα. Το αποκάλυψε ο Ενρίκ Γκενό, πρώην συνεργάτης του τότε προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί. «Η Άγκελα Μέρκελ ήθελε τη διάσωση της Ελλάδας μόνο από το ΔΝΤ κι όχι από κοινού με την Ευρώπη, όπως επιθυμούσαν οι Γάλλοι».
Σε αυτό το σημείο σημαντική ήταν η παρέμβαση του Μπαράκ Ομπάμα. «Ο Ομπάμα ξύπνησε την Μέρκελ ένα βράδυ εξηγώντας της ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα της Ελλάδας και πως θα την βοηθούσε γιατί δεν θα έβαζε σε κίνδυνο μόνο την Ευρώπη αλλά και τον κόσμο ολόκληρο» επισήμανε ο Γκενό.
Πάσα ομοιότητα με τις σημερινές εξελίξεις είναι… εντελώς συμπτωματική κι ας επαναλαμβάνονται τα γεγονότα με ακρίβεια καρμπόν. Παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, χρειάστηκαν περισσότερους από πέντε μήνες τότε για να ληφθούν μέτρα. Πέντε μήνες, έτσι χωρίς πρόγραμμα. Σας θυμίζει τίποτε; Όλο τόσο, λένε, θα μας πάρει και η μνημονιακή Ελλάδα θα ξαναμπεί μπροστά, μ’ ένα στοιχειώδες πρόγραμμα για την αναστήλωση της οικονομίας.
Ο Στρος Καν παραδέχθηκε πως έγιναν λάθη στο θέμα διάσωσης της Ελλάδας το 2010 και πως υπήρξε πολύ μεγάλη καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων που έκαναν την κατάσταση ακόμα χειρότερη. Όταν, όμως, λήφθηκαν οι αποφάσεις, ήμασταν για να μας κλαίνε κι οι ρέγγες.
Ο Όλι Ρεν ήταν προφητικός. «Έλληνες, καλό κουράγιο» είχε ευχηθεί.
Κι ύστερα έπεσε η νύχτα, η ατελείωτη που συνεχίστηκε μια δεκαετία μέχρι να ξημερώσει
Διαβαστε ακομα:
Η ΦΑΠΑ ΣΤΗ ΜΑΠΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ