γραφει ο διονύσης χαριτόπουλος
Δεν ξέρω αυτοί που μιλάνε διαρκώς για Δημοκρατία πώς τη φαντασιώνονται. Να μη βρέχει ποτέ; Να σκάμε όλοι από υγεία; Να τρέχουν τα λεφτά από τα μπαντζάκια μας; Να φιλιώσουν όλοι με όλους; Να σταματήσουν οι απάτες; Να το βουλώσουν οι ψεύτες; Να μηδενιστεί το αστυνομικό δελτίο συμβάντων; Όποια κι αν είναι τα ευγενή οράματα καθενός, δεν έχουν καμιά σχέση με τη Δημοκρατία.
Η Δημοκρατία είναι απλώς το πλαίσιο. Επαφίεται σ’ εσένα να της δώσεις ποιότητα. Δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Σου παρέχει την ελευθερία να γίνεις. Επειδή δεν δέχεται ταξικές διακρίσεις και θεωρούμαστε όλοι ίσοι, ως γνωστόν η Δημοκρατία εκτρέφει τη μνησικακία. Γιατί αυτός κι όχι εγώ;
Ξεχνάμε μια μικρή λεπτομέρεια: ίσοι ναι, ίδιοι όχι. Άλλος είναι πιο έξυπνος, πιο όμορφος, πιο ταλαντούχος, πιο τυχερός, πιο διαβασμένος, πιο γατόνι. Η Δημοκρατία φανερώνει το μπόι σου. Πώς χρησιμοποιείς τις ελευθερίες σου, είναι δική σου ευθύνη. Και βέβαια, για ό,τι συμβαίνει φταις εσύ.
Σου λένε πως όταν κυβερνάνε ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί. Όταν αναρριχώνται απατεώνες, φταίνε οι έντιμοι. Δηλαδή φταίνε οι επιλογές σου. Οι πολίτες που δεν ψηφίζουν σωστά. Γιατί στη Δημοκρατία υπάρχουν εκλογές. Έχεις ευθύνη. Ψηφίζεις. Διαλέγεις εσύ κυβέρνηση. Εξού και η γνωστή παπαριά «θα αποφασίσει ο λαός». Και πάει ο «λαός» στις κάλπες. Όμως το εκλογικό μενού που του έχουν ετοιμάσει είναι συγκεκριμένο: κρύα ή ζεστά σκατά. Όπως Τραμπ ή Χίλαρι; Μακρόν ή Λεπέν; Τσίπρας ή Μητσοτάκης; Μην περιμένεις περισσότερα.
Διαβαστε ακομα: